Titulli: NANA - AJO PIKË GJAKU MBI KËTË DHE

Tipi: Abonim
Lloji: Analize letrare
Tema: Atdheu
Autori: Nijazi Ramadani
Shkolla: "M.I. Gjilani"
Klasa: 9/4
Data: 1-1-2014
Email: rrjedha.nr@gmaI.com

Pergjigjet e fundit!

Autori: Prend Buzhala
Email: prendbuzhala@hotmail.com
Shkolla: Kline
Klasa: Kosove
Teksti:

Poetika e imazhit dhe mesazhit - kujtesës

Poeti i ndan me ne kujtimet, në formën sublime të artit. Kjo kujtesë dhe kjo letër janë si një zemër që rrah pandërprerë (“Me ato që sjell vyrtyti im/ Ndjehem plotë zjarr në zemër”). Kujtesa është zemra e dytë e folësit lirik. Kurse poezia i zë ato çaste që nuk lejojnë të zhduken, ani se “Tek e kaluara s’ka kthim”. Janë kujtesa të zemrës që e mënjanon të ligën dhe e lartëson të mirën. Kësisoj edhe durohet barra e së kaluarës. Cassandra Clare, shkrimtare amerikane, te vepra e saj “Qyteti zjarrit qiellor”, thotë: “Ka kujtime që koha nuk i shlyen... Përgjithmonë nuk harrohet humbja, ajo vetëm sa bëhet e durueshme". Kurse poeti këndon :

Koha që s’kthehet më
Mes hijeve e kujtimeve
Fshihet dhimbja e dikurshme

Poeti nuk është ai që e kërkon të vërtetën. Ai dëshmon për këtë të vërtetë nëpërmes artit të fjalës. Dëshmon për të vërtetën e botës së tij të brendshme, jetës vetë. Kjo dëshmi e gjallë, si letër e gjallë, nis me vetëflijimin (poezia e parë) në do kohë të vështira:

Ma ndalën fjalën
Si ta nxjerrë frymën
Thash t’i bie vetës
E ta ndaj mes për mes

Kjo poezi, vjen si album i së kaluarës së dhimbshme. Rikthimet në kohë ndodhin tek të dy cikle: “Letra” dhe “Fryma e gjallë e nanës”. Kujtimet mbesin si një gur i gdhendur në kujtesë; kujtimet për nënën, për përjetimet në kohë, për dashurinë. Më ato nuk kthehen, thotë i ndërgjegjshëm folësi lirik (“Kujtesë që s’vdes kurrë/Në shpirtin tim“). As dashuria nuk gjendet më, por ajo mbetet si hije e gjallë. Jeta lëviz me rrjetin e viteve, vjen si rijetim ëndrrash. “"Gjërat zhduken pa lejen tënde, pastaj kthehen përsëri pa lejen tënde", thotë Kristin Cashore. Është kujtesa si ditar shpirti. Poeti arin t’i ndërlidhë historinë, kujtimet, të djeshmen me mitiken dhe bashkëkohoren. Poezia e Nijaziut krijohet në çastin kur ai e përqendron botëshikimin e tij te rrënjët e nacionales, te identiteti i fortë i vetvetes nëpër kohë, si bërthama që gjenerojnë vazhdimisht vlera shpirti, rrënjëzimi në kohë e vlera qëndrese:Lumi nis të rrjedhë
Si një pikë uji në embrion
Lumbardh e bënë shtratin e vet
Me degën e vet (Prend Buzhala)

---

Autori: Nijazi Ramadani
Email: rrjedha.nr@gmail.com
Shkolla: "M.I. Gjilani"
Klasa: 9/1
Teksti:

IMAZHI YTË – NANË
Nanë tashmë ke ndërrue
Dhomën-shtëpinë
Kurrë nuk i kam harruar
Shikimet e dhimbjet tua
Ditën që më prangosën
Lakejt e natëve të pabesa
Sa herë te pragu më përcolle
Po dhimbjen kurrë s’ma shpalove
Gjithmonë i ruaj kujtimet për ty
Ndanë librave që m’i prangosen
Ndanë shkrimeve që m’i vranë
Po ëndërrat u bënë ushtimë e
maleve
U kthyen në rreze drite si sytë e tu
S’i fjalët e t’ua që s’u vyshken
kurrë
Kurrë s’ti pashë lotët
As vajin nuk e degjova
As dhembjen regëtimë
37
Nuk e shprishe kurrë…


As ballin e m’rrolur
Fshehur nën shami
Lakejt nuk e panë
Në vend të lamtumirës
Fatin tim shenjove
Vargojt e zi i mallkove
Lirinë e atdhuet urove
Imazhi ytë Nanë
Sa të jetë jeta ime
Do t’mi ruaj kujtimet
E vezullimet e stinëve
E yje – mbrëmjeve e viteve
Që e varrosën robrinë
Që e sollën lirinë…


LETRA E GJALLË
Mos e kujto atë që vajti
e iku përsëri Nanë
Tek e kaluara s’ka kthim
Vetëm paqja qoftë me Ty –
I yti jam…
Kurrë s’u trondite
Sikur atë ditë arresti
Po ngritjet dhe rëniet
Janë një
Dhe sa herë dilje
Tek dyert e shtëpisë
Për të më pritur
Se si po vij
Më mungon fryma jote
Gjithmonë kam mallë
I yti jam – këtu jam
Te pragu e te shtëpia
Hija jote e gjallë
Është vet liria…

---

Autori: Nijazi Ramadani
Email: rrjedha.nr@gmail.com
Shkolla: "M.I. Gjilani"
Klasa: 9/1
Teksti:

AJO PIKË GJAKU
MBI KËTË DHE


Të mos i thahen
Rrënjët mëmëdheut
Rrjedha rrjedh rrëke
Rrudhave të ballit
Kah ai shtrat lumi i larë
Aty ku flet vepra
Dheu nuk tretet
Emër të përvetcëm
merr jeta…
Mallkimi bie mbi
Qoftëlargun
Një tufëz dritë dielli
Dritëzon nga faqja e hënës
Zgjimi pulson
Nëpër zemra

Fjalën nanë s’bartet
As fshihet nga era
Ajo pikë gjak mbi këtë dhe
Çelë si lule e kuqe
mbi kokë t’Shqiponjës

---

Shteti:

Autori: *
Email: *
Shkolla: *
Klasa: *
Teksti: *

* - Fusha eshte e detyruar!