ID: 88
 Data e postimit: 0000-00-00 00:00:00
Titulli: KONTRATA
Lloji: Tregim
Tema: KONTRATA
Autori: Hekuran Miraka
Qyteti: Prishtinë
E-mail: hekuran.miraka@yahoo.com
Teksti:
Syri po sillej rrotull oborrit cakerqejf. Kepucet i terhiqte zvarre. Me erdhi keq. Ishin te reja dhe te bukura. I thirra te vinte tek une. Ai ndaloi larg meje. Me pa ne sy.Kur u bera gati ti afrohesha, u largua dhe filloi nga e para ritin e lene pergjysem.Kepucet i perplaste ne toke , i ngrinte perpjete ; nje dreq e dinte se cfare i kishte shkepur ne koke.Po me vinte keq vertet.Kushtonin goxha. Po me shume po me tmerronte loja e tij.Ishte mengjez dhe fqinjet ishin zgjuarNdonje kishte mundesi qe te na ndiqte. Dhe kjo duhej.Veri ferren pastaj…

Syri ishte bere mjeshter ne kete pune. E nisi si loje kur ishte i vogel. Keshtu bejne tere sera e tyre , sa jane te vegjel. Cfare nuk grumbullojne neper lagje. Loje. Me t’u rritur, me t’i harruar.Po ky nuk e harroi huqin.Jo se nuk deshi, po se nuk desha.
Fillimisht ai filloi te sillte ne shtepi kepuce nga te lagjes aty perreth. Te vogla , te medha, per burra, per gra, per femije;gjithecfaresh.
Nga frika se mos futesha ne sherr, i merrja kepucet dhe i fusja ne nje arke te madhe prapa shtepise.Shkurt, nuk doja fjale.Disa here qeshe menduar, qe edhe Syrin ta ndeshkoja.Po , kot, fare kot jam permbajtur.Ishte i mire dreqi !
Nje dite, nuk e mbaj mend se c’po kerkoja ne arken e kepuceve . I nxora te gjitha prej saj.Ishin te reja.Te llojeve te ndryshme.Nga tere ai leme mezi u bene tre pale..I fshiva dhe i leva me boje.Drite u bene.Pak me vone i mora me vete dhe dola lart nga shiteshin te perdorurat. I lashe si pa qesendi poshte dhe u shtyva ca me tutje duke pire duhan. Ishte hera e pare qe dilja ne treg. Nuk ia thosha fare kesaj pune.Po e provoja. Se mos me dhimbseshin !
“Sa bejne keto?” – filluan bleresit te pyesnin me radhe.
Ngaqe kisha frike te beja pazar, u pegjigja shkurt;
“Sa thua?”.
Myshteria rrotullonte para mbrapa kepucet.Une dridhesha nga frika se mos kalonte ndonje nga te lagjes.
“Mje mije “.
“Merri !”.
Kershtu i shita kepucet e para.Se si m’u duken parate ne dore.Shkova me qejf ne shtepi.Sa me pa, Syri me doli perpara.E rroka per qafe dhe e ndrydha fort.
Kepuce Syri sillte per nate, po nuk i sillte pale.Megjithate kurre nuk sillte kepuce te grisura.
Qellonte qe brenda kepuceve te kishte dhe corape.Nuk kishte gajle, i sillte.Vetem kembet e te zoteve nuk sillte.
Numri i kepuceve shtohej.Une prisja radhen kur Syri te sillte kepucen e munguar.Kjo zgjaste shume.Ose nuk qellonte kurre.
Me shkoi ne mendje ta mesoja qe te mos merrte vetem nje kepuce, por te merrte nje pale.Ia arrita.Ia arrita nepermjet gojes.Ha, ha , ha ! Keq e shkreta bythe, te merr me qafe!
Kur Syri i sillte te dyja kepucet, i jepja mish. Kur sillte vetem njeren, buke thate.Rame ne ujdi. Dhe nuk po ecte keq.Mua me dilnin parate per duhan dhe nje gote raki me qefllinjte e lagjes(fundja nga kepucet e tyre e kishin).Po dhe Syri lepihej. Mishin e perzier per te ma siguronte Qazimi,kasapi ku blija mish .

Syri vazhdonte te bente naze.E pashe qe nuk donte t’i leshonte kepucet tek pjeshka ku i linte gjithnje.
“Do ta vras fare”,flisja me vete.”Po, me felliqe !”.
Hapa porten e madhe dhe dola jashte.Ai sorollatej neper oborr.Hynte dhe dilte duke terhequr zvarre kepucet.Dukej sikur ma bente qellimisht per te rritur cmimin.
“E sheh sa te bukura i kam sjelle?”.
“Leri ! Leri ne nje vend , te keqen!”.
Dikur iu mbush mendja dhe i la.Shkova dhe i mora.Ishin te reja.I fshiva dhe i leva shpejt e shpejt.Vizelluan.Syri me ndiqte me vemendje ca metra me tutje.Edhe ai kenaqej me vezullimin e punes se tij.Atij i leshonte goja jarge per nje kocke,Kurse mua po me cahej hunda per nje cigare.Futa kepucet ne qese dhe e pashe tere inat Syrin.
“Nuk te jap asgje ! Kollaj kur silleshe rrotull neper avlli! Nuk te jap!”.
Isha ne te kapercyer te portes, kur ndiej te me there pulpa e djathte. Ohhh!
Ishte Syri. Me kafshoi thelle.Ktheva koken nga ai duke e share.Ai rrinte ca me tutje gjithe egersi. Ishte gati te me sulmonte prape.
-Ohhhhh !- renkova.
-Ohh! Do ta vras ! Do ta vras !- Bertita me sa munda.
Me degjuan edhe te shtepise , edhe te lagjes. Vetem Syri nuk me degjoi. Ai rrinte atje tutje duke me akuzuar per prishje te marreveshjes.