YourLiterary.com | Ese, Tekst, Poezi, Tregime Shqip | Shqip | Abonimi

Pergjigjet e fundit!

Autori: Xhoana Cuni
Email: xhoana.cuni27@gmail.com
Shkolla: Gjimnazi "Arif Halil Sulaj"
Klasa: XI
Teksti:

PËRZGJEDHJA E PROFESIONIT
SFIDË PERSONALE APO IMPONIM SOCIO-EKONOMIK
Njeriu është krijuar që të jetoje, të mësoje, të ballafaqohet me sfida të ndryshme që i sjell jeta. Çdo sfidë tejkalohet kur vullneti nuk mungon. Njëriu është një qenie që ka forcë të mjaftueshme për ta kontrolluar gjithë botën dhe për të marre vendime të rëndësishme e ta përcaktoje qëllimin përfundimtar të rrugës së tij, sepse është i pajsur me fuqine e arsyes dhe të vullnetit. Ne gjithnjë mundohemi që një ditë të kemi atë që ne dëshirojmë dhe të jemi ata që vërtet dëshirojmë të jemi, të atillë që të ndihemi krenar me vetëveten.
Kur njëriu përfiton përkrahjen e arsyes dhe vullnetit të tij, ai mbledh fuqitë e tij, shkëputet nga ndikimet e jashtme, e cliron veten dhe bëhet një “ishull” i pavarur në oqeanin e kësaj bote, ndërmjet arsyes dhe vullnetit të tij ai bëhet i zoti i vetes dhe kështu personaliteti i tij fiton fuqi. Shkathtësia është mbi të gjitha, ajo është një dhunti që na ndihmon t’i arrijmë qëllimet tona, sidomos gjatë arsimit fillor ajo nënkupton mënyrën se si ne i përkushtohemi gjërave, se si i kuptojmë ato, pra në njëfarë mënyre ne sfidojmë vetën tonë që t’i zbulojmë shkathtësite që i posedojmë. Me çdo gjë që ne ballafaqohemi është sfidë përsonale në kuadër të kësaj është edhe profesioni, përkushtimi, puna dhe mundi që bëjmë për ta fituar profesionin e duhur, të gjitha këto janë sfida të pandashme nga jeta jonë. Sfida që vjenë si shkak i profesionit të zgjedhur, na bën që të jemi shumë të shkathët dhe të fortë kundrejt profesionit tonë.
Përzgjedhja e profesionit sipas mendimit tim duhet të jetë më shumë sfidë sesa inponim socio-ekomink, andaj ne duhet të kemi shumë vetëbesim në vetëvete dhe të bëjmë atë që ne deshirojmë, ta sfidojmë veten në shumë mënyra pa marrë parasysh se a kemi të bejmë me profesion apo me diçka tjetër, thjesht duhet të jemi shumë ambicioz rreth qështjeve të rëndësishme sepse njëriu ka një rol shum efektivë dhe shumë më të gjerë në krijimin e ardhmërisë, roli i tij është i vedishëm dhe i lirë, ai është i vetëdishëm për vetëveten, për mjedisin si dhe për situatat të cilat e rrethojnë.
Me gjithë këtë dua të them që nuk duhet ndikuar assesi asnjë situatë në vendimet tona, ajo që ne bëjmë të jetë personale dhe jetësore, sepse misteri më i rëndësishëm i jetës është se në cilin kënd të botës do të gjindemi .

Autori: Xhoana Cuni
Email: xhoixhoana27@gmail.com
Shkolla: Gjimnazi "Arif Halil Sulaj"
Klasa: XI C
Teksti:

Njeriu i cili mbështetet jo vetëm mbi arsyen apo diturinë, por edhe mbi dashurinë, e cila e ndihmon më shumë se dituria për ta ndjerë dhe përjetuar natyrën, nuk e ka atë tundimin, i cili të mundon thellë në shpirt duke menduar se nuk po arrin asgjë për t’i ndihmuar njerëzit, nuk po arrin asgjë për të lënë pas një vepër madhështore, për të lënë gjurmë në histori. Të bashkëpunosh me djallin, nuk të ndihmon të arrish synimet e dëshiruara. Këtë e vërteton Fausti.
Fausti pranon dhe e nënshkruan paktin me gjakun e tij, i bindur se edhe Mefistofeli do të ishte në gjendje të përmbushte dëshirat e tij. Që nga ai moment, magjistari gëzon të gjitha rehatitë e jetës, njeh dashurinë dhe bukurinë, si dhe udhëton në kohë dhe hapësirë. Por në fund e kupton kotësinë e të gjitha veprimeve të tij, dhe i kërkon demonit të vdekjes ta marrë me vete dhe dërgojë në ferr sikurse ishte pakti. Megjithatë, në variantin e shkruar nga shkrimtari i mirë njohur gjerman Gëte, Perëndia ndërhyn në minutën e fundit për ta shpëtuar.
Secili njeri, mund ta shijojë jetën, pa pasur nevojë për ndihmën e djallit. Po të krahasojmë natyrën dhe djallin, është njësojë sikur të krahasojmë trëndafilin dhe ferrën, dritën dhe errësirën, të bardhën dhe të zezën apo thënë më mirë Parajsën dhe Ferrin.
Dashuria është mikesha më e mirë, për një njeri i cili është gati të eksplodojë. Mirëpo, në fakt, ajo nuk do ta linte të vinte deri tek tundimi fare. Njeriu nuk do ta ndjente atë tundim, po të kishte dikë afër vetes, me të cilin do të fliste për gjithçka dhe do të lirohej menjëherë pa u mbushur kupa, nga gjërat të cilat e tundojnë. Kjo do te thote se Fasusti nuk kishte pse ta linte Margariten kur ai mund ta mbante prane dhe te kerkonte nje mendim prej saj dhe keshtu do te ishte me i qarte ne zbulimet dhe idete e tija. Gjithashtu ai do te kishte nje person te drejte afer dhe nuk do te kishte nevoje te bashkepunonte dhe te bashkohej me Mefistofelin. Secili njeri ka nevojë për një mik të tillë, i cili të ndihmon pa pasur asnjë interes nga ti, i cili të ndihmon për shkak se të do. Mirëpo, për të të dashur, duhet ta duash edhe ti.
Pra, dashuria, natyra dhe dituria janë mbrojtësit tanë më të fortë, më të fuqishëm dhe më besnik, të cilët nuk e lejojnë të keqen të na mbulojë, apo të na fundosë në atë oqeanin e madh dhe asnjëherë nuk do ta lejojnë djallin që të na “shpëtojë”.

Pergjigju abonimit te mesiperm:

	Faqja Kryesore	Posto vepren tende	Abonohu	Projekte

Data sot:

Sa shpesh e perdorni YourLiterary.com?

Pergjigjet e fundit!