Data e postimit: 0000-00-00 00:00:00
Titulli: Cdo gje ndodhi rastesisht
Lloji: Tregim
Tema: Meditim
Autori: Xheni Baushi
Qyteti: Tirane
E-mail: Email eshte i fshehur!
Teksti:
Nje dite si te gjithe te tjerat,nje dite qe me ka ndryshuar.
E di cfar mendoj,e gjithe kjo qe ndodh ne jete ka nje spjegim, dhe mbrapa nje momenti shume te dhimshem e te trishtuar, kurdohere eshte nje reze drite.
Keshtu, nga nje dite ne tjetren, ke ardhur ne jeten time, pikerisht si nje rreze dielli,nje rreze dielli ne nje det te akullt,ti ndofta nuk e di,por mbrite ne nje moment te jetes sime qe te them nuk ishte me e mira.Me more doren dhe me ndihmove te realizohesha,me mesove shume nga bota jote e vogel. Me mesove qe askush nuk eshte ngritur vetem, me forcen e njerit pol.Ja arrita qellimit sepse dikush u perkul te me ndihmonte, mesova te qesh me shpesh sepse nje buzeqeshje dhe nje fluturim lumturije ne shpirt, eshte nje lloj me ate qe kush e dhuron me zemer dhe kush e merr.
Me mesove te shoh perqark botes dhe te jetoje cdo dite sikunder eshte e fundit,dhe te vletresoj cdo gje qe jeta jep.
Me mesove te veshtroj gjerat me sy tjeter duke jetuar mire vitet e mija dhe te kerkoj e te vleresoj me shume,por jo vetem.
Me bere te kuptoj si mund te jete e mundur edhe te qash …po po, te qash perballe nje kenge, te qash per nje gje te thjeshte……duke pare nje film…….per nje breng ….per nje gezim…..te qash….. per dashurine.
Por mbi te gjitha kuptova nje gje ,qe jam e dashuruar me ty.
E di, para se te mbrije ti shpesh kam mohuar ekzistencen e dashurise,gjithashtu besoja se isha e forte, mjaftueshem per te bere edhe pa te….Por gaboja….dhe tani po me vjen ndermend….tani kuptova sa e rendesishme eshte te kesh dike prane….dike qe te vlereson per ate qe je,qe te mos keshe frike, te te udheheq e te te bej te qeshesh,qe te kupton ate qe mendon pa patur nevoje te nje fjale tenden,qe te rri prane kur ke nevoje pa i kerkuar gje. Qe vazhdon te te shohe edhe kur nuk ke nevoje per ate veshtrim….qe te meson te jetosh e te dashurosh. Une mendoj qe e gjeta kete person dhe e di…nga nje koincidence e thjeshte. Nje nga te shumtat koincidenca….qe e leme pa fjale …… asnje fjale nuk arrin ta spjegoje dhe arsyeja nuk arrin ta kuptoje. E keshtu duke mos e ditur,pikerisht si nje engjell me ka ndihmuar.Faleminderit qe me qendrove prane. Por tani kam frike, frike mos te te humbas. Nuk dua qe cdo gje te mbaroje si nje dallge deti,e te mund te fshije gjithcka. Edhe sepse e di, qe ne se do te mund te ndodhe kjo gje do te jete faji im dhe i frikes sime.
Sa pa mend kam qene. Sa fraza te pathena. Sa veshtrime te pa kembyera.Sa propozime te refuzuara.Sa deshira te parealizuara.Shume here jeta na i sjell prane dhe ne, ne te kunderten as nuk kujtohem fare per to.
Sa desheroj te ndryshoj, te mesoj. Nga era te frymoj, frymen te ta prek,ne buze te ta ndjeje,nga shiu te lagem, nga ylberi te marr ngjyre, nga hena buzeqeshjen,nga dielli ngrohtesine.Me shtrengo ne zemren tende gjithmone,megjithese, une jam gatuar keshtu, dhe e di mire qe askush nuk mund te jetoje jeten time ne vendin tim,
Desheroj te qendroje me shume kohe prane teje, desheroj te te tregoje jeten time,te te gjithe diteve e desheroj fort te qesh,vetem kete kerkoj.
Desheroj te te takoj pas 100 vjetesh si nje pellumb ne fluturim, do te jem e lumtur ne mes te horizontit, sepse te dua dhe jam e dashuruar me ty dhe ti nuk mundesh te me fshish,dhe te te harroj nuk mundem.
Desheroj te te qendroje me afer ne cdo moment,ne moment te lumtura e te trishtuara.
Desheroj te mund te mesoj dicka,qe ti e ke bere vetem per mua dhe t’i them vehtes:
Kurre mos ndal se qeshuri,sepse nuk dihet asnjehere, se mund te dashurohen pas buzeqeshjes tende.
Kurre mos ndal se qeshuri edhe kur suksesi te te braktise, kur lodhja do te ndihet, kur kembet e tua do te pengohen, kur syte e tu digjen, kur sforcat e tua jane injoruar, kur zhgenjimi te ligeshtion, kur tradhetija te plagos, kur mosmirenjohja te trondit, kur keqkuptimi te rrethon, kur merzitja te leshon per toke,edhe atehere kur mungesa e shpreses te ndrydh.
Kujto se ti per mua je special per ate qe je.
Edhe, ne se e di,e ndofta nuk do ta dish asnjehere,por te dua nje bote me te mira.
Ndofta, nuk do te dish asgje edhe sepse koha vazhdon te kaloje si nje lume ne rrjedhen e vet e nuk ndalet.
Te dua per vehte!
E di…. nje dite jo larg do te riqaje te gjithe kete, qe nuk kisha kurajo per te te thene ose bere. E di, ngrohtesija e perqafimeve te tua, ngrohin ditet e mija.Kur te kuptoje qe …nje dite kalon shpejt dhe nuk ka kohe per te humbur, do ta shohesh pak a shume,por tani te them vetem qe e gjitha kjo eshte per ty.
Mos m’u largo kurre, ne jeten e gjate qe me pret,ne kete rrugetim ,kujtohu per nje gje:
Une do jem gjithmone.
Tirane , 05 Tetor 2011