Data e postimit: 2013-09-08 18:29:10
Titulli: Kap dorën
Lloji: Poezi personale
Tema: I humbur, Pa zgjidhje, Pa rrugëdalje, Shpresë
Autori: Enis Shala
Qyteti: Gjilan
E-mail: Email eshte i fshehur!
Teksti:
Ke rene posht… posht nder rrug!
nuk shef gjurme t’et shpie ne ndonje prug.

ne nje nate aspak te qet
ndihesh i frikesuar,, i tmerruar
nuk ke zgjidhje, ndihesh shume i zemeruar

gjindesh ne nje vend…
ku eshte i paidentifikuar, dhe je shume i vetmuar..
pret dikend per t’et shpetuar.

shpresa yte...
t’eshte rrenuar,
trupi yt, t’eshte rrezuar
zemra yte, t’eshte dorezuar.

shikon larte qiellin…
me syte e lotuar, buzen n’vaj
sheh nje shpend duke fluture, i gezuar.

se si fytyra jote e trishtuar, rikthehet n’at te gezuar
shpresa yte e rrenuar, se si eshte ringjallur
trupi yt i rrezuar, se si ne kembe u ngrit.

zemra yte pa pritmas filloj tet ndjej diqka,
se si fillon te nuhasesh nje ere freskie, arome qe nuk kishe ndjer nje koh te gjat
se si degjon zera, tet thrrasin emrin tend, qe kishte koh qe nuk e kishe degjuar
se si mendja yte, fillon te mendoj, e qe nje koh te gjat gjiheqka kishe harruar.

Syri yt ma nfund, shef diqka qe moti skishte pare
shikon ne njeri, qe t’thot: “ ngrihu burr, jam ketu per tet shpetuar, kap doren dhe me ndjek mua”