Titulli: ese krahasim- kontrasti

Tipi: Abonim
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Tema: ese krahasim-kontrasti midis dy autoreve apo veprave
Shkolla: Frederik Gjoni
Klasa: 12B
Data: 7 -1 -2013
Email: hysen.aleti@gmail.com

Pergjigjet e fundit!

Autori: fffff
Email: alesjosula98@gmail.com
Shkolla: gfkh tulut
Klasa: 8 b
Teksti:

na ishte ne her ca budakkenj

---

Autori: Ana Ikonomi
Email: AnaIkonomi@hotmail.com
Shkolla: Ali Demi
Klasa: 11 c
Teksti:

PRANVERA DHE DIMRI
Pranvera eshte nje nga stinet me te bukura dhe me te hareshme te vitit.Ne kete stine celin lulet,dallendyshet kthehen nga shtegtimi dhe pemet lulezojne.Petku i bardhe i debores ia le vendin qilimit te gjelber te lendinave.Me pak fjale,natyra transformohet.Sa bukur eshte kur ne mengjes zgjohesh nga cicerimat e zogjve!Ne pranvere moti fillon te ngrohet dhe diellk na pershendet nga lart me rrezet e tij te arta.Nga ana tjeter,ndodhet dimri.Ditet e para te kesaj stine vijne me te ftohtin qe karakterizon kjo stine.Pemet zhvishen plotesisht nga gjethet.Dallendyshet shtegtojne per ne vendet e ngrohta dhe nje pjese tjeter e kafsheve bie ne gjume letargjik.Bora qe bie floke-floke i terheq femijet qe te luajne duke mos e ndjere te ftohtin e dimrit.Gjithashtu ne dimer jane dhe festat e fundvitit,per te cilat njerezit bejne shume pergatitje dhe dhurata.Moti i acarte nuk i pengon aspak njerezit per t'i festuar festat ashtu sic duhet.

---

Autori: keida
Email: erindatroci@gmail.com
Shkolla: ismail qemali
Klasa: 12 10
Teksti:

jeni nje tufe idiotesh ja kot qe ja fusni per zotin se that 1 gje t hajrit

---

Autori: hjgjhmfjmyh
Email: hjgjhmfjmyh@yahoo.com
Shkolla: 24444 ghgty
Klasa: 5454
Teksti:

Të dy kanë mbi kurriz koleksionin e dekoratave për letërsinë që krijuan dhe njëkohësisht, thesin e rëndë të mediokriteteve politike, që i mbuluan me figura letrare. Të dy janë gjigandë të kulturës dhe njëkohësisht, përgjegjës për zbukurimin e një epoke të gënjeshtërt. Të dy kanë meritën që gatuan bukën e kulturës për popullin shqiptar dhe njëkohësisht, fajin për faktin se gjatë gatimit, brenda miellit, futën edhe helmin! Kjo, natyrisht mund të thuhet për të gjithë njerëzit, që u morën me propagandën kulturore, por ndryshe prej të tjerëve, atyre të dyve, populli u besonte çmendurisht! Askush prej tyre nuk ka për detyrë të japë llogari para nesh, sepse nuk ishim ne, që i zgjodhëm, apo caktuam ata, si poetë, por gjithashtu, askush prej tyre, nuk ka të drejtë t’i verë vetes cilësimin e disidentit, në universin e gënjeshtrës, ku ata nuk na thanë dot, të vërtetën. Agolli apo Kadare? Kjo pyetje ka 50 vjet që shtrohet, por duket se në hapësirat e sotme letrare, ka përsëri vend që emrat e tyre të përmenden, si më të mirët. Kjo, sepse periudha e pas viteve 90-të, ende nuk ka qenë e mjaftueshme, për të kristalizuar një emër të ri, që të kapërcejë modelin e tyre. Ose, thjesht ngaqë ata, ishin vërtetë dy njerëz të talentuar që ranë mbi hapësirat shqiptare, në një kohë të vështirë, si dy qirinj ndriçues, ose, si dy katalizatorë të së keqes.

Ja thote Spartak Ngjela per ata te dy.

Letërsia shqiptare e atyre viteve, kishte vetëm dy prozatorë: Ismail Kadarenë e Dritëro Agollin, të cilët edhe sot janë ende prozatorët më të mirë, dhe pastaj vinte një vakum heshtjeje. Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur, menjëherë krijoi një pështjellim te barbarët e 6 shkurtit, të cilët nuk po e pranonin dhe bashkë me ta edhe qarqet e shkrimtarëve ultramediokër të regjimit, të cilët ishin shtuar shumë në katër vitet e fundit, si refleks i goditjes së frymës europiane në Shqipëri. “Kronikë në gur”, pa diskutim që ka hapur një epokë të re në kulturën shqiptare dhe sidomos në vizionin për letërsinë. Ai roman nuk kishte asnjë lidhje me propagandën e atëhershme dhe dukej se, po të kalonte pa një kundërshtim zyrtar, diçka do të ndryshonte në Shqipëri. Ndërsa, ai që besoj se arriti një tjetër kulm ishte romani brilant i Dritëro Agollit, “Shkëlqimi dhe rënia e Shokut Zylo”. Një humor i nivelit të lartë dhe një sarkazëm e tallje e madhe me administratën e shtetit të atëhershëm. Ishte një gjë krejt e paimagjinueshme për Shqipërinë e atyre viteve një roman i atillë, por historia na ka treguar se, talenti dhe koha ecin paralel. Forca artistike e dy shkrimtarëve të nivelit të lartë në Shqipëri, Kadaresë dhe Agollit, e kishte kapur ndryshimin që duhej të vinte për të shpëtuar gjendjen dhe ishte hedhur përpara shoqërisë dhe vetë regjimit.

---

Autori: 1
Email: 1
Shkolla: 1
Klasa: 1
Teksti:

1

---

Autori: Dritero Agolli Apo ismail kadare
Email: ?
Shkolla: Turgut ozal
Klasa: 8
Teksti:

Të dy kanë mbi kurriz koleksionin e dekoratave për letërsinë që krijuan dhe njëkohësisht, thesin e rëndë të mediokriteteve politike, që i mbuluan me figura letrare. Të dy janë gjigandë të kulturës dhe njëkohësisht, përgjegjës për zbukurimin e një epoke të gënjeshtërt. Të dy kanë meritën që gatuan bukën e kulturës për popullin shqiptar dhe njëkohësisht, fajin për faktin se gjatë gatimit, brenda miellit, futën edhe helmin! Kjo, natyrisht mund të thuhet për të gjithë njerëzit, që u morën me propagandën kulturore, por ndryshe prej të tjerëve, atyre të dyve, populli u besonte çmendurisht! Askush prej tyre nuk ka për detyrë të japë llogari para nesh, sepse nuk ishim ne, që i zgjodhëm, apo caktuam ata, si poetë, por gjithashtu, askush prej tyre, nuk ka të drejtë t’i verë vetes cilësimin e disidentit, në universin e gënjeshtrës, ku ata nuk na thanë dot, të vërtetën. Agolli apo Kadare? Kjo pyetje ka 50 vjet që shtrohet, por duket se në hapësirat e sotme letrare, ka përsëri vend që emrat e tyre të përmenden, si më të mirët. Kjo, sepse periudha e pas viteve 90-të, ende nuk ka qenë e mjaftueshme, për të kristalizuar një emër të ri, që të kapërcejë modelin e tyre. Ose, thjesht ngaqë ata, ishin vërtetë dy njerëz të talentuar që ranë mbi hapësirat shqiptare, në një kohë të vështirë, si dy qirinj ndriçues, ose, si dy katalizatorë të së keqes.

Ja thote Spartak Ngjela per ata te dy.

Letërsia shqiptare e atyre viteve, kishte vetëm dy prozatorë: Ismail Kadarenë e Dritëro Agollin, të cilët edhe sot janë ende prozatorët më të mirë, dhe pastaj vinte një vakum heshtjeje. Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur, menjëherë krijoi një pështjellim te barbarët e 6 shkurtit, të cilët nuk po e pranonin dhe bashkë me ta edhe qarqet e shkrimtarëve ultramediokër të regjimit, të cilët ishin shtuar shumë në katër vitet e fundit, si refleks i goditjes së frymës europiane në Shqipëri. “Kronikë në gur”, pa diskutim që ka hapur një epokë të re në kulturën shqiptare dhe sidomos në vizionin për letërsinë. Ai roman nuk kishte asnjë lidhje me propagandën e atëhershme dhe dukej se, po të kalonte pa një kundërshtim zyrtar, diçka do të ndryshonte në Shqipëri. Ndërsa, ai që besoj se arriti një tjetër kulm ishte romani brilant i Dritëro Agollit, “Shkëlqimi dhe rënia e Shokut Zylo”. Një humor i nivelit të lartë dhe një sarkazëm e tallje e madhe me administratën e shtetit të atëhershëm. Ishte një gjë krejt e paimagjinueshme për Shqipërinë e atyre viteve një roman i atillë, por historia na ka treguar se, talenti dhe koha ecin paralel. Forca artistike e dy shkrimtarëve të nivelit të lartë në Shqipëri, Kadaresë dhe Agollit, e kishte kapur ndryshimin që duhej të vinte për të shpëtuar gjendjen dhe ishte hedhur përpara shoqërisë dhe vetë regjimit.

---

Shteti:

Autori: *
Email: *
Shkolla: *
Klasa: *
Teksti: *

* - Fusha eshte e detyruar!