Veshtroi princesha krenare ne cdo e cdo kamare, si te fundit roje rane, cdo pellembe me Gjak e lane . Dhe e vetme ajo mbeti permbi kulle. Porsi deti, qe i hedh dallget ne rere,turqit u versulen te ter’ qe ta zene yllin te gjalle... Po a zihet ylli valle.? Ja, Argjiroja e shpejte, tok me foshnjezen e vet, u vervit si zog ne ere, nga kalaja ne humnere, shkemb me shkemb sec u copetua. Edhe shkembi ku copetua, thane u drodh, u gjallerua dhe kujtoi ky shkemb i bardhe se femija i saj mbet’ gjalle dhe, qe foshnjen ta mekoje, qumesht zuri te pikoje...