Vreshtat ishin verdhellore. Erdh nga mali dhelpera Me te lodhurat te bijat, me te mbaruar te vjelat; e at`here kur nder sheshe fshihet dielli ( si nen toke memat qe kenduan ne valle), kur ne Fjokat une rashe. E perveshur e e larte, me gershet te pleksur ne nje lidhese te bardhe, ish te kroi nje vash`.Te balli nje mendim i kishte hie. I lidhur te brezi i kalter, mbi truall i cik mandili. Posa qe me ndjejti, vasha drejt nga une u suall, gjifyre edhe plot hie, me nje te trembur hare. Trimi : - Vajze, a m`ep ti nje pike uje? Vajza: - sa te duash t`i , bir zoti. - kuja bije je ti, vashe? Mos me je ti e dheut guaj? Kur jesh djalj e Salloniq vajta, vajza neng ishin nde katund me aq gadhi, Nde ceret e dhezures, vucen ajo ngrenej, - Jam e bilje kollogres, ngrejti ballet e sbuljuar. Na vejim asaj udh, gjembat ce vireshin tek udha se gervishtetin at kopilje : me llort te pergjakura, ka ballt u me ja reshta. Di buz te qesheme, nje herje te bardh, at mbrema dukeshim. Mos me je nga dheu i huaj? Kur, djalosh, ne Selanik vajta, vashezat nuk ishin ne katund me kaq hir. Ne ceret e ndezur, vucen ajo ngrinte: -Jam e bije e Kollogrese, ngriti ballet e zbuluar. Duke shkuar asaj udhe, gjembat qe vareshin udhes s`e gervishtnin ate cupe: me lleret pergjakur, une nga ballet ia reshtja. Dy buze te qeshura, njej here te bardhe, at mbremje dukeshim.