e kandshme asht hana, kur del me zana, e n`toke me drite perndahet. Hyjzit qe shndrisin e qe shetisin neper qiell,jane t`bukur faret. Kur del agimi e rrezullimi me nji drite kuqloshe mbelohet. E permbi kashta shndrit pika lashta, zemra per mall gazmohet. asht i madh shpendi, kur ndihet shpendi nder pyje tuj pingrue; E knaqshme a nji lule kur ju perkule, o fllad i leht,me e lmue. Por s`i ngjet qielli, nuk i ngjet prilli as flladi qe shetit lulet e me erna veshet, foshnjes qe i qeshet nanes,kur mbi te perkulet.