E kandshme asht hana, kur del me zana,e n'toke me drite perndaret. Hyzit qe shndrisin e qe shetisin n'per qiell,jane t'bukur faret. Kur del agimi e rruzullimi me'j drite kuqloshe mbelohet. E permbi kashta shndrit pika lashta, zemra per mall gazmohet. Asht i madh shendi kur ndihet shpendi nder pyje tui pringrue; E knaqshme a'j lule kur ju perkule, o fllad i leht, me u lmue. Por s'i ngjet qielli, nuk i ngjet prilli as flladi qe shetite lulet e me erna veshet, foshnjes qe i qeshet nanes,kur mbi te perkulet.