pemet e kopshtit te amullta rrine ne ajrin e bute te mbremjes si te ishin piktura mbi nje pelhure te holle nje zog i perhimet qe kolovitet mbi degen e nje pjeshke ne lulezim keqyr mire se mos turbullon heshtimin qofte edhe vetem nje krithme gjithcka eshte ne gjume dhe hena qe reflektohet ne ujin e liqenit eshte si nje barke imcake ne mes te nje livadhu ndricuar me ar