vreshtat ishin verdhellore erdh njga mali dhelpera me te lodhurat te bijat me te mbaruar te vjelat e at'here kur nder sheshe fshihet dielli (si nen token memat qe kenduan ne valle) kur ne fjokat une rashe e perveshur e e larte me gershete te pleksur ne nje lidhese te bardhe ish te kroi nje vash te balli nje mendim i kishte hie i lidhur te brezi i kalter mbi truall i cike mandili. porsa qe me ndiejti vasha drejt nga une u suall gjifryre edhe plot hie me nje te trembur hare trimi:vajze a me jep ti nje pike uje? vajza:sa te duash ti bir zoti trimi:kuja bije je ti vashe? mos me je nga dheu i huaj? kur djalosh ne selanik vajta vashezat nuk ishin ne katund me kaq hie. ne ceret e ndezur vucen ajo ngrinte vajza:jam bije e kallogrese ngriti ballet e zbuluar dhe duke shkuar asaj udhe gjembat qe vareshin udhes se gervishtnin ate cupe me lleret pergjsakur une nga ballet ia reshtja dy buze te qeshura njej here te bardhe ate mbremje dukeshin