Margarit moj matra ime moj shoqja ime moj makina gjarperon dy llambat te ndezura ne turinjtë e saj porsi syte e ujkut naten po e prisin bri teje kristaqi te shikon dhe po hesht ti sheh vëllan dhe i buzeqesh margarit trime shoqedhemshura ime buzeqesh Me vdekjen moj margarit e zezë neper naten cube ca te shtena rane rane njeri bri tjetrit motra me vëllanë margarit moj me dy sytë e zez ne mbledhjet e fshehta cicë ëmbël e flisje per endrra ti qe vet ishe enderr e flisje per shpresa ti qe ver ishe shpersa shoqja ime moj me dy sy nata te medhenj te zez me bukurine tone te virgjer te virgjer vdekjen po ushqejm se kjo toke ka ftohte mardhi e ka ngrire