Disa problematika te arsimit te sotem

Një nga problemet më të mprehta të shkollës sonë të sotme është politizimi i saj. Këtu nuk është tani fjala vetëm për çështjen e zgjedhjes së kuadrit dhe të udhëheqjes së institucioneve arsimore, kryesisht, nga partia në pushtet, po edhe të problemeve të tjera, shumë më të mëdha, siç është politizimi i teksteve dhe i përmbajtjeve mësimore

Probleme të ndryshme po e rëndojnë arsimin tonë të sotëm dhe po e pengojnë atë të jetë në harmoni me intencat e arsimit tonë kombëtar dhe me arritjet arsimore të shoqërisë së sotme njerëzore. Probleme të tilla, si problemi i politizimit të arsimit, mungesa e teksteve cilësore, mungesa e shpërblimit dinjitoz të punës së arsimtarëve, injorimi i punës dhe i kontributit të arsimtarëve etj., janë disa nga problemet e mëdha me të cilat po ndeshet arsimi ynë i sotëm, për mënjanimin e së cilave kërkohet angazhim shoqëror e institucional tejet serioz.

Politizimi i arsimit

Një nga problemet më të mprehta të shkollës sonë të sotme është politizimi i saj. Këtu nuk është tani fjala vetëm për çështjen e zgjedhjes së kuadrit dhe të udhëheqjes së institucioneve arsimore, kryesisht, nga partia në pushtet, po edhe të problemeve të tjera, shumë më të mëdha, siç është politizimi i teksteve dhe i përmbajtjeve mësimore. Sipas asaj që është thënë dhe dihet publikisht, Ministria e Arsimit ka krijuar ekip për të hartuar historinë e popullit shqiptar, sipas kërkesave turke! Kur bëhet një gjë e tillë, kuptohet se po ndërhyhet në esencën e vlerave të identitetit kombëtar. Këtë gjë, po të kishte vetëm pak arsye, nuk do të guxonte të bënte as Ministria e Arsimit, as kushdoqoftë tjetër. Praktika e tillë e ndryshimit të teksteve të një populli, për shkak të kërkesës dhe sipas kërkesës së një vendi tjetër, nuk është praktikë e njohur në asnjë vend të botës dhe nuk është dot e kuptueshme për arsyen njerëzore. Kështu teksti i historisë për shqiptarët politizohet, madje, politizohet, jo për interesa kombëtare shqiptare, po për interesa të huaja, në këtë rast, për interesa turke. Shih absurdin: gjithë bota bën luftë kundër politizimit të teksteve të arsimit, kurse te ne ndodh e kundërta. Por, për ne është aq më keq, pasi politizimi i teksteve synon shlyerjen e kujtesës historike të popullit. Në rrethanat e sotme, kur shumë faktorë veprojnë fuqishëm kundër identitetit shqiptar, duhet shtuar përmbajtjet kombëtare, kurse një detyrë e rëndësishme e arsimit tonë duhet të jetë edukimi kombëtar, përmes vlerave kombëtare. Sipas tendencave të sotme të politizimit të teksteve, sipas kërkesave të huaja, antishqiptare, shqiptari, në kundërshtim me gjithë njerëzimin, nuk guxon ta njohë historinë e tij, nuk guxon ta urrejë robërinë dhe pushtuesin, por të ndjejë adhurim ndaj tyre! Historia, ndërkaq, nuk mësohet që ta harrojë të kaluarën, po ta ndriçojë atë dhe, në bazë të saj, njeriu ta shohë edhe të ardhmen e tij të denjë.
Mungesa e teksteve, tekstet e papërshtatshme dhe tekstet me shumë gabime
Një nga nevojat e pashtyeshme të shkollës sonë është krijimi i teksteve që mungojnë, veçmas për arsimin e mesëm, krijimi i teksteve më të përshtatshme për mësim, si dhe përmirësimi i gabimeve të teksteve ekzistuese ose zëvendësimi i tyre përmes krijimit të teksteve të reja. Disa tekste për nevojat e sotme arsimore, veçmas për arsimin e mesëm, mungojnë. Në disa tekste të tashme, për shkak të mënyrës së shkrimit, më shumë mësohet përmendsh, sesa me kuptim, kurse disa tekste, si ato për letërsinë shqiptare, për shkollat e mesme, kanë shumë gabime. Mjaft gabime kanë edhe tekstet e gjuhës dhe të letërsisë për arsimin fillor. Ekspertët duhet të vënë në dukje të metat e teksteve dhe ato të përmirësohen ose të botohen tekste të tjera, të reja.
Tekstet me gabime tejet të theksuara, si ato për letërsinë shqipe për shkollat e mesme, të cilat përdoren qe dhjetë-pesëmbëdhjetë vjet, përkundër kritikave të shumta që iu janë bërë, përbëjnë një absurd të madh të arsimit tonë dhe nuk duhet të tolerohen.

Gjendja e palakmueshme materiale

Investimet në arsim duhet të jenë prioritet i shoqërisë sonë. Nuk duhet bërë shumë zhurmë partiake, duke promovuar madje edhe nga disa herë një shkollë të ndërtuar. Duhet ndërtuar shkolla të tjera derisa të sigurohet hapësira e nevojshme shkollore. Po nuk është vetëm ndërtimi i objekteve shkollore. Duhet siguruar edhe elementet dhe kushtet e tjera përcjellëse të shkollës. Shumë shkolla të reja nuk kanë objekte për kulturë fizike. Ka shkolla të reja edhe pa infrastrukturën e nevojshme. Shkollat duhet të pajisen mirë me gjithë inventarin e nevojshëm. Nuk është mirë që, në shek. XXI, nxënësit të detyrohen të kërkojnë, nga klasa në klasë, një karrige a bankë. Shkolla duhet të pajiset me mjetet e nevojshme mësimore më bashkëkohore (ashtu si është premtuar shpesh) dhe jo të jetë ashtu, pothuajse, njësoj, si para pesëdhjetë vjetësh. Funksionimi i mirë i shkollës nuk mund të arrihet pa sigurimin e të gjitha kushteve të nevojshme objektive. Por, për funksionimin e mirë të arsimit, duhet menduar e punuar shumë seriozisht edhe për bazën materiale të arsimtarëve. Si mund të jetë në nivel një arsimtar pa bazën e nevojshme materiale?! Baza e mirë materiale është një faktor i motivimit, faktor elementar i ndihmës për punë të suksesshme të arsimtarit dhe i përgjegjësisë së tij njerëzore e profesionale. Arsimtari, pa një bazë të mirë materiale, jo vetëm nuk mund të ketë motiv të fuqishëm për punë, po realisht, me gjithë angazhimin e tij, nuk mund të ketë forcë të mjaftueshme, as nuk mund të ndjejë sa duhet përgjegjësi morale e profesionale për punë të suksesshme. Po deshëm të kemi një arsimtar të mirë, atij duhet krijuar kushtet të tilla në të cilat ai nuk do të ndjejë fare brengat sociale. Në bazë të realitetit të deritashëm, mund të thuhet, pa dyshim, se shoqëria jonë duhet të heqë një praktikë tejet të keqe që, për përmirësimin e gjendjes materiale të arsimtarit, të angazhohet vetëm në rastet e fushatave partiake. Përmirësimi i gjendjes materiale të arsimtarit nuk duhet bërë në rastin e fushatave zgjedhore. Arsimtari nuk është për një ngritje të tillë të të ardhurave të tij, e cila është në kundërshtim me rregullat e një shoqërie të përparuar e demokratike, siç nuk është as për atë që, për një ngritje prej pesë eurove, të bisedohet tre-katër muaj me radhë. Përmirësimi i gjendjes materiale të arsimtarit, në harmoni me mundësitë materiale shoqërore dhe me rregullat monetare, duhet bërë dy herë në vit, diku rreth majit dhe në fund të dhjetorit. Me rregullat e tilla do të fitonin më shumë edhe forcat politike në pushtet, pasi ashtu dëshmohen vlerat e tyre shoqërore.

Injorimi i esencës së veprimtarisë arsimore

Arsimi ynë sot është cenuar keq, tejet rëndë, pasi po injorohet esenca e arsimit: arsimimi dhe arsimi cilësor. Kush e njeh funksionimin e shkollës sonë së brendshmi, do të vërejë se vëmendja e atyre që udhëheqin arsimin nuk është esenca e arsimit: arsimimi dhe arsimi cilësor. Përkundrazi. E tërë vëmendja e udhëheqësve të arsimit, sot, më tepër është e përqendruar te disa çështje shumë formale, sa për dukje, sa për reklamë. Arritjet e ulëta, të vërtetuara nëpërmjet statistikave, i dëshmojnë këto. Kështu, në shkollat tona më shumë çmohet një arsimtar i cili e paraqet planin mujor e vjetor, sesa ai që në nivel shumë të lartë e bën realizimin e tij. Më shumë çmohet arsimtari si kujdestar klase dhe si kujdestar i ditës sesa si një mësimdhënës i mirë, në procesin mësimor etj. Këto qëndrime negative ndaj arsimit, me përjashtim të arsimtarëve me unin e veçantë të tyre, ndikojnë shumë keq në zhgënjimin e arsimtarëve dhe në demotivimin e tyre për punë.

Demotivimi i arsimtarit

Ekzistojnë shumë faktorë që demotivojnë punën e arsimtarit dhe që bëhen pengesë për arritjet e lakmueshme të tij. Në suksesin fare të lakmueshëm, të cilin e kemi në realitetin e sotëm (marrim si faktor vlerësimi rezultatet e testit kombëtar, suksesi pozitiv i të cilit nuk kalon pesëdhjetëpërqindëshin), ndikojnë faktorë të ndryshëm, përveç atyre që përmendëm më parë. Arsimtari sot, ndër të tjera, do të ndjehet i demotivuar shumë edhe nga udhëheqësi i tij injorant, i dërguari i partisë në pushtet, i cili bëhet pengesë serioze për funksionimin dhe avancimin e arsimit, si dhe nga ai bashkëpunëtori i djeshëm i Serbisë, i cili luftonte për planprogramet e saj, ndërsa sot është vendosur edhe si udhëheqës shkolle.