Në tokën e heshtur si gur varri
një shpirt i vrarë kërkon ndihmë
është kjo ndihmë brenda territ
zhytur thellë në vetminë e vet
Dhe era e fortë përplaset pa pushim
godet pa mëshirë tokën e shkretë
ashtu si shpirti kur vuan nga pabesia
në kraharor mbetet si qenie e mjerë
Pas erës së fortē shiu i pabesë
bie furishëm drejt tokës së thatë
duket sikur diçka e ngacmon
të nxjerrë inatin që shumë e mundon
Ndalem dhe vështroj si bie ky shi
parreshtur përplaset pas xhamave të mi
por shpejt e kuptoj se nuk është një shi ,
por janë veç lotët brenda shpirtit tim
Mbetet si llahtar kjo dhimbje e mjerë
laget trupi im i dergjur prej etheve
toka që as veten dot s'e ngroh
si mund të bëhet varr i kësaj zemre të mjerë ?
Kështu mbarojnë lotët si shiu që bie
e shkretë mbetet toka si zogu pa fole
kërkon dashuri që t'i falë jetë
këtij shpirti të vuajtur që tretet dalëngadalë
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!