I ulur ne kolltukun rreze shtepise
Duke ndjekur levizjen e akrepave
Nen zhurmen e zjarrit te vetmise
Duke shtrydhur trasten e ndjenjave
I ftohte qendroja ashtu si ajo nate
Kembe mbi kembe gjithe delikatese
Pershtypje aspak s’me bente ai dimer i acarte
Per cudi isha kulluar ne djerse
Ne moment vendos cmendurisht te dal jashte
Aty mes te ftohtit dimerak
Ashtu si isha kembezbathur , psikopate
Pa tesha , koke e kembe qesharak
Shkova i vendosur kryelarte
Atje ne mes te bardhesise
Qe te me shihte e tere nje popullate
Aspak te ndrojtur , te dale prej vetmise
U ula ne stolin e ngrire kallkan
e ndeza nje cigare fillikat
Ne brendesi mbaja tymin e helmin e saj katran
Ate tym te mallkuar qe jashte se nxirrja mos vrisja ate “popullate”
“Popullate “ , he.. he , c’popullate
Askush nuk dukej aty verdalle
Vec une i mbetur vetem fillikat
Si i cmendur kaluar ne ekstaze
Krijuar nga Halit Trakanaku , e premte me 26 gusht 2022 .
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
