Ti u rrënove me lumturinë,
Humbe fytyrën, e bashkë me të, gjithë pasurinë !
Muret ranë e më s'u gjenden,
U lagën nga lotët e qiellit,
E u thanë nga shamitë e diellit !
Lumturia jote vajti diku larg,
Aty ku as imagjinata dot nuk e kap,
E humbe,
Ishe zhytur për dreq mes parasë pushtetit,
Sytë t'u verbuan,
E veshët nga tingujt e hekurt u shurdhuan !
Vitet u qëndisën në bluzën e jetës,
Me ngadalë e me kujdes,
Lumturinë e hodhe e më se gjete,
E tani dua të të bëj një pyetje,
Vallë dashuria të ka bërë për vete,
apo pasuria e pushteti të tërheq me mijëra magnete ??
Eh Ti,
Ti vonë u kujtove ,
Lumturia më nuk gjendet ashtu si e fitove!
Si_Bora_Huda
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!