Një herë isha e sëmurë
u treta , me ethe u drobita
nga shtrati
dot s`u ngrita
Për netë të tëra nëna
pa gjumë , pa ngrënë
u pikëllua
sy këputura ajo
rrinte mbi mua
mbi kokë më erdhën
motrat , vëllau
e plotë të tjerë
po si kujdesi i nënës
su gjenka asnjëherë
se motrat i zu gjumi
vëllau s`mund të duronte
kur hapa sytë
mbi mua prap nëna më qëndronte
Kur pashë atë mbi kokë
dy pika lot lëshova
më ngrohu buzëqeshja
atëherë u shërova
Prandaj në zemrën time
një emër është skalitur
një fjalë e shtrenjtë në jetë
oh! nënë emër i ndritur
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Maria Marku - http://sq.yourliterary.com/vepra/Poezi+personale/Nena+ime+e+shtrenjte/821
Vepra te ngjashme
dikur
Lloji: Poezi personale
edhe pse larg
njera tjetren kemi
shoqen ne
prape jemi
kjo largese sot
dikur ish miqesia
ky...