A e di se si eshte te ndihesh i pafuqishem, i pashprese, i pambrojtur, i zbuluar nga cdo mburoje e mundshme, a e di si eshte te jesh vetem, te jesh aq vetem sa te kesh siper kokes vec qiellin me yjet, apo me diellin? Ah sa ia kam friken atyre yjeve, atij dielli qe dikur i shihja me endje nga dritarja, po atehere nuk e dija si ishte, nuk e imagjinoja te tille situate, gjithcka mendoja, me beso, gjithcka, vetem kete jo. Kisha marre parasysh cdo armik, ej, ke nuk pata vene perballe meje, gjithkujt i pata veshur petkun e armikut vetem natyres jo. E kisha menduar veten ne dite te veshtira, po, por ate do ta kisha bashkeudhetare, ja qe ndodhka, ndodhka qe ajo bashkeudhetarja jote te vendose per nje moment ta lere makinen tende e te ngase te veten kundrejt teje. Ska gje me te keqe,,, sepse atehere kur nje lidhje e forte keputet, atehere nje gremine e madhe hapet... Po po u hap, e pashe me syte e mi, edhe falenderoj zotin qe sot jam ketu e mund ta deftoj. Shume rane brenda duke mos mundur ta shohin me jeten ketej nga ne, nuk i dihet pastaj se ku kane shkuar, asnjehere sdo ta dime, ajo cka me siguri e dime eshte se nuk i kemi pranë, e pse???
Sepse natyra vendosi te qendroje perballe nesh. Mos ndodhte kurre me qe krijuesi ti kundervihet veperes se vet, do te ishte katastrofe....
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!