Sot
Pashe nje enderr...
Te cuditshme mund te them.
Ndoshta jo aq.
Sikur me kanosej heshtja
Dhe asgje s’mund te beja.
Shume kisha (dhe kam) lene pezull,
Por asgje s’mund te beja.
Te gjitha planet qe kisha pasur u
…zhduken.
Nje gare, kush e kush
Te dilte para, u
… veteasgjesuan.
Dhe mbeta bosh.
Megjithate…
Pak kohe me betej,
Dhe e shijoja sa mundesha.
Se gjithcka me pas s’do kishte kuptim.
Fare.
Se edhe sikur te lija
Gjithcka te paperfunduar,
Ne mendjen time,
Gjithcka do te shuhej.
Hm.. Do te mbeteshin pas kujtimet…
Jo te miat!!!
Te te afermve, (ndoshta) te dhimbjes se tyre .
Dhe perseri,
Une s’do te isha per t’i ndjere
Prandaj NUK u frikesova,
Se,
Si te jesh, e si te mos jesh,
Njelloj eshte…
Nuk eshte ceshtja: Te rrosh a te mos rrosh,
Njelloj eshte…
E njejta grimce
Ne hapesire,..
I njejti shpirt
Ne humbetire...
* * *
Dhe pastaj... u zgjova nga endrra.
Tani thjesht kam pak me shume kohe.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!