Ai vit kur ti e ndeze boten time
Pershkruhet nga menyra se si i rrokullisja floket
Buzeqeshja ime ne terr vrehej nga syte vezullues
Ti e dije se sa te bukur me bere
Tani dukem e trembur, besoj
Dhe kthehem larg kur une shihja ne syte e tu
Kur asnjehere nuk me mesove ta mbijetoj stuhine
Por sesi te vallezoj ne shi
Dielli shkoi poshte
Universi im nuk eshte i njejt
Ajo qe tash ka rendesi
Une do t’jem e kenaqur nese ti do vish
Sikur me hedhe magji
Me godite sikur qielli ra mbi mua
Koha po rreshqet larg
A mund te kthehemi mbrapa ne ate vit?
Me uro Kohe per te jetuar…!
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!