Ky kurbeti me ka nda,
Nga ti nene dhe ti baba,
Nga shtepia dhe vendi im,
jetoj larg ne emigrim.
Sa e veshtire qe qenka jeta,
I vetmuar ne kurbet mbeta,
pa gezim dhe pa lumturi,
Me zor shtyj diten dot spo rri.
Thon se shpresa vdes e fundit,
ndaj zgjon endrren shpejt nga gjumi,
Me jep forc qe jetes ti jap ball,
por me gjunjezon i urumi mall.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Sa te dua motra ime
Lloji: Poezi personale
Po te isha diell
Une ty do te ngrohja
Po te isha hene
Rrugen ty do ta ndricoja
Keto qe...
Babi
Lloji: Poezi personale
Babi kam mendu per ty
kurre skam me te harru
dhe gjithmone
do te te du ..
Nje kujtim
nje ...
Reklame
Komentet e fundit!
Emri:
Zeqine Allmuca
Email:
Zeqineallmuca@yahu.com
Komenti:
Te lumte per kete poezi qe ke bere,eshte vertete nje poezi e bere me shume ndjenje.TE uroj suksese ne te tjera poezi.
