NË SHOQËRINË e sotme shumë njerëz ndihen të vetmuar. Vetmia mund të prekë njerëz të të gjitha moshave, racave, shtresave shoqërore dhe besimeve fetare. A je ndier ndonjëherë i vetmuar? Ç’është e vërteta, të gjithë kemi pasur raste kur kemi ndier nevojën për shoqëri. Kishim nevojë për dikë që të na dëgjonte me durim, të na qetësonte, të pajtohej me ndjenjat tona më të thella, të kuptonte mendimet që bluanim në heshtje dhe personalitetin tonë. Ne kemi nevojë për dikë që i mban parasysh ndjenjat tona.
Megjithatë të jemi vetëm nuk do të thotë medoemos që të ndihemi të vetmuar. Një njeri mund të jetë vetëm për një kohë të gjatë dhe të kënaqet me gjërat që bën pa u ndier aspak i vetmuar. Nga ana tjetër, ka njerëz që e kanë tmerr të rrinë vetëm. Një fjalor, The American Heritage Dictionary, thotë: «Fjala vetëm thekson idenë e të qenët veçan nga të tjerët, por nuk nënkupton medoemos mungesën e lumturisë. . . . Fjala i vetmuar shpesh përcjell trishtimin që ndien ngaqë je vetëm . . . Fjala vetmi nënkupton që dikush ka dëshpërimisht nevojë për shoqëri». Vetmia është një gjendje e pikëlluar, e mjerë ose e zymtë. Që të gëzojë sërish zemra ka nevojë të ngushëllohet nga një miqësi e sinqertë dhe e dashur.
Njeriu, për nga natyra është qenie sociale dhe vetminë e përjeton shumë keq.Duke qenë se njeriu është qenie sociale, ai ka nevojë për njerëz që e rrethojnë. Përveç familjarëve, të cilët luajnë rol të rëndësishëm në formimin e njeriut, ai ka nevojë dhe për shokë e miq. Ai ka nevojë për një mik apo shok të afërt, të cilit i rrëfehet për gjithçka, të cilit ia hap zemrën.
Po përse duhet të kemi shokë dhe miq të mirë, që të jetojmë të lumtur? Çfarë lidhjeje ekziston mes këtyre të dyjave?
Gjatë jetës, shpeshherë ne jemi të detyruar të sillemi ndryshe nga ç’jemi me të vërtetë, vëmë maska dhe e fshehim personalitetin tonë. Kjo jo për shkak të gabimeve, por për shkak se njerëzit nuk të kuptojnë, për shkak se vetë jeta është ndërtuar e tillë. Një sjellje e tillë, fillon dhe bëhet e padurueshme për njeriun. Ka çaste, kur njeriu ka nevojë ta heqë maskën që mban me njerëzit e tjerë. Ai ka nevojë për një person, i cili ia bën të lehtë heqjen e kësaj maske. Jeta dhe komunikimi me maska, është shumë e vështirë. Ajo i ngjan ngjitjes dhe zbritjes nga një mal i lartë.
Për këtë, ne kemi nevojë për një mik dhe shok të ngushtë, prania e të cilit na bën t’i heqim të gjitha maskat. Një shok i cili na kupton, me të cilin konsultohemi për gjithçka, me të cilin ndihemi mirë, me të cilin udhëtojmë dhe jemi në harmoni, të cilit i rrëfejmë gjithçka, pa frikë se mund të na keqkupton. Pa dyshim që një mik e shok i tillë sjell lumturi e gëzim në jetën tonë.
Vallë a kemi shokë e miq të tillë?
ne shoqerine e sotme, ka nje mungese te madhe te keteij lloji shoqerie. sot shoqeria eshte e shumellojshme, kemi shoqeri te lige, te keqe por kemi edhe shoqeri te mire, te besueshme por te paket jane keto lloj shoqerie ne ditet e sotme.
Të rinjtë, si ato të shkollave të mesme, ashtu dhe studentët e universitetit, kanë nevojë të identifikohen me një shoqëri. Kjo nevojë, shpeshherë i shtyn të pranojnë çfarëdo shoqërie që u ofrohet. Më keq akoma, kjo nevojë i shtyn të pranojnë dhe veset e liga të shoqërisë, vese të cilat nuk ekzistonin në jetën e tyre dhe atë të familjes. Nëse ke shokë të tillë, më mirë distancohu prej tyre. Mos i kundërshto prindërit nëse të kërkojnë të distancohesh prej një shoqërie të tillë. Të mbetesh pa shokë, është më mirë se të shoqërohesh me njerëz të tillë.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Emri:
mia
Email:
miaaaaaaamiaaa@yahoo.com
Komenti:
I ke rene pikes ........ylll fare ......ju lumte ......superrrrr ....mora nje note te mire sot ..fale kesaj eseje ...flm per ndihmen ......
/ 
/ 
