Koha për të cilën bëhet fjalë në faqet e këtij libri është një periudhë mjaft e errët, janë vrojtimet e njeriut i cili e dinte rrugën e tij dhe ecte sypatrembur dhe me prirjen për të shkruar pasi me vite njëkohësisht u muar edhe me gazetari dhe vazhdon me shkrimet e tij, ashtu siç na përshkruan realisht për vuajtjet dhe tmerret brendapërbrenda skëterrës dhe mureve të trasha të kazamatës,përtej stinëve të djegura e të vrara, duke bërë përpjekje të paraqes shkurtimisht fatin e viktimave shqiptare, që kalamendeshin me tragjiken e tyre në ballë. Kuptohet, duke pasur parasysh se është e nevojshme të shkruhet për këtë proces të montuar të Zenicës, pas të cilit,nuk do mend,qëndronin (dhe akoma ndoshta qëndrojnë) azhdahaja e UDB-se sepse Nafiun e kishin therrë në sy, dhe të vetëdijshëm se kishin gabuar në përzgjedhjen e tij dhe përgatitjen për kuadër federativ të këtij Shërbimi, tanimë, duke u ndeshur dhe përplasur me te,u duhej t’ i montonin një proces gjyqsor me akuza të rreme, duke u munduar njëherë me planin për atentatin mbi kryetarin kinez Hua Kua Fen,, i cili në verë të vitit l978 vizitonte Shkupin. Ky plan nuk u eci për dore, ndaj duhej të prisnin që të vinte pranvera e vitit 1981. Atëherë kur, pas vdekjes se Titos edhe brenda vetë UDB-së jugosllave ishin bërë disa ndryshime të ca strategjive. Kështu që, pas 5-6 muajve pas burgosjes së një grupi shqiptarësh nga ana e Gostivarit, në vjeshtën e po të atij viti, (sigurisht pas përgatitjes me kujdes në qelitë e burgut në Zenicë ku ata fatprerë i kishin dërguar dhe mbi ta me muaj ushtruar dajak i paparë, bëhet kurdisja). Papritmas bëhet burgosja e Nafiut në banesën e tij në Shkup, me pretekst kinse është i përfshirë në ndonjë krim për të cilin, në fakt, ky nuk kishte as dijeni... E tërë kjo ndodh në vazhdimësi pas këthimit të tij nga Amerika ku kishte emigruar vite më parë, e që tanimë kishin nis edhe demonstratat në Kosovë. Nafiu do të pandehet i pafajshëm, duke ia përgatitur me muaj të tërë deklarata dhe akuza të rreme dhe një proces për krime të trilluara, sipas një plani sekret të nëntokës kriminale te UDB dhe, duke e dëbuar me aeroplan në stilin e Al Kaponës nën status dhe regjim rigoroz e të posaçëm në burgun famëkeq të Zenicës në Bosnje. Këtu, më duhet të theksoj në veçanti se me metoda të këtilla, ose dhe në mënyra të tjera identike në shumë mjedise dënoheshin shqiptarët dhe dëboheshin nëpër burgje e kazamata që gjendeshin në tërë territorin e Jugosllavisë komuniste, siç kemi edhe shembuj të tjerë, që nga Procesi i Prizrenit e deri në atë të Paraqinit, Pozharevcit dhe Nishit, janë kurdisur dhe montuar edhe qindra e qindra procese të tjera nga UDBJA dhe KOS-i jugosllav, me qëllim diskreditimin e shqiptarit si komb e popull, i cili “nuk meritoka të jetojë në trojet e veta stërgjyshore”. Kohët e fundit janë shkruar disa monografi në të cilat janë trajtuara tema të ngjashme për burgosjen e shqiptarëve, për proceset e montuarat për likuidimet masive dhe individuale, gjithnjë “në emër të popullit”... "O, im Zot, po kush ishin këta që dënonin, kush ishin këta që flisnin dhe shqiptonin dënime “Në emër te popullit?!” – do të thotë Nafi Çegrani.
Le të jetë pra ky një libër-dritare, ku autori mundohet të paraqes sa më qartë dhe realisht edhe tablo kujtimesh, vrojtimesh, vërejtje dhe të tjera për të cilat Nafiu shkruan me një logjikë të thellë, të shëndosh dhe me një stil të bukur. Ai, siç pohon edhe vetë, se mbi tërë atë që ka parë e lexuar me sytë e tij në botën brenda për brenda sektorëve të Shërbimit sekret jugosllav, të quajtur në popull si UDB, prej nga do të mund të shohim edhe mënyrën, mjetet,format dhe metodat me të cilat sajoheshin dhe hapeshin dosje njerëzish, si mblidhnin dhe grumbullonin informacione nga spiunë, kodoshë e informatorë të ndryshëm dhe të rrezikshëm, bile edhe nga sferat e spiunazhit dhe kundërspiunazhit që merreshin në analet e Shërbim të KOS-it (VOS-it ushtarak) të Jugosllavisë komuniste! Po ashtu në këtë libër voluminoz njëkohësisht do të lexojmë edhe për zhgënjimin e shqiptarëve e që vepronin në stilin e shërbëtorëve të sistemit monist-stalinist, të cilët në emër të të ashtuquajturit bashkim-vëllazërim dhe ruajtjes së tij si “beben e syrit”, dinin të përpilonin dhe të kurdisnin mjeshtërisht shpifje, akuza, gënjeshtra e aktgjykime nga më të ndyrat,duke bërë në fund edhe likuidime njerëzish të pafajshëm...me gjyq e pa gjyq dhe në "EMËR TË POPULLIT"!
Lirim Deda
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
