Poema "Bagëti e bujqësi" është shkruar nga Naim Frashëri,një prej poetëve më të shquar të kohës së Rilindjes.3 motivet kryesore të kësaj poeme janë:1.Malli për atdheun;2.Dashuria për natyrën;3.Misioni:Përhapja e Gjuhës Shqipe dhe 4.Përshkrimi i shqipëtarëve.Naimi ka përdorur shumë epitete,metafora dhe figura letrare si ajo e krahasimit,për ta zbukuruar më shumë veprën e tij.Rima që ai ka përdorur është rimë e përputhur.
Malet dhe lisat e gjatë që ka vendi im nuk krahasohen me asgjë në botë [V.1 Poeti i shpirtëzon malet dhe lisat dhe duket sikur ai i ka pranë dhe po u flet].Fushat e gjera me lule që e mbulojnë vendim tim të dashur nuk i heq dot nga mendja [V.2 Poeti ka mall për vendin e tij dhe i rri gjithë kohës mendja nëpër vendet e bukura të atdheut të tij].Bregoret e bukura dhe lumenjtë e kulluar,çukat,kodrat,brinjat, gërxhet dhe pyjet e gjelbëruar më kënaqin pa masë[V.3 dhe 4 Poeti këtu ka përdur kontrast tek fjalët e fundit,që do të thotë se atij i pëlqen shumë edhe maja më "e egër" e vendit të tij,si dhe pyjet e gjelbëruara dhe plot jetë.Epitetet:e gjelbëruar;e kulluar].Do të shkruaj për vendim tim deri edhe për gjënë më të vogël që lind në të,rritet në të dhe vdes në të [V.5 Poeti i kushton shumë rëndësi çdo gjëje që jeton në atdheun e tij]Shqiptarët,populli im janë të bekuar nga Zoti,më kënaqin shumë kur dëgjoj për trimëritë e tyre dhe të mirat që kanë bërë.[V.6 Poeti këtu tregon se ai nuk do vetëm vendin e tij,por edhe popullin njerëzinë që jeton në të. Epitetet:e bekuar;Metafora:ma dëfreni].Shqipëri,më jep nderin të jem shqipëtar,biri yt.Një dëshirë e madhe dhe e zjarrtë më ka mbirë në zemër të të ndihmoj të jesh e lirë,të kesh gjuhën tënde të veçantë,të njihesh si e pavarur.[V.7 dhe 8 Poeti këtu tregon dëshirën e madhe që ka për të ndihmuar atdheun e tij me sa ka mundësi.Ai dëshiron shumë që ta shohë vendin e tij të lirë dhe njerëzit e tij të lumtur.Metafora:Zemrën ma gatove…;Dëshirë dhe zjarr…]Shqipëri,mëma ime.Edhe pse jam i mërguar unë ty dhe dashurinë tënde kurrë sçe kam harruar.[V.9 dhe 10 Edhe pse poeti është larg vendlindjes së tij,ai nuk e harron kurrë atë.Metafora:zemra nuk e ka harruar] Ashtu si qengji që sa e thërret e ëma dhe nëse ia presin rrugën prapë ai nuk ndalet;ashtu edhe zemra ime vjen tek ti dhe luan në viset e tua.Aty shoh që fryn veriu në verë dhe brezi i ri optimist po vjen.[V.11-19 Poeti e krahason veten me qingjin dhe ai dëshiron shumë të jetë pranë vendit të tij.Figurë krahasimi:Si shigjetë Epitet:lulja me gaz]Dua që të shoh të githë vendin ku Arbëria ka qenë,të gjithë shqiptarët puëtorë dhe fushat me lule dhe malet e veshura me borë.[V.20-24 Poeti ka shumë dëshirë të shohë të gjithë vendin e tij dhe të gjithë shqiptarët që jetojnë në të]
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!