Një ndër gjyqet me më shumë vëmendje në vend ishte gati për të nisur.Një burrë i akuzuar për abuzimin me një vajzë të vogël dhe vrasjen e saj,do të merrte dënimin e tij.Kjo ngjarje nxiti një valë të madhe zemërimi kudo në vend.Turma të panumërta njerëzish kërkonin dënimin e tij me vdekje.Mundësisht në mënyrën më çnjerëzore të mundshme.Disa thonin ta torturonin,ta ekzekutonon si në kohërat mesjetare.Mëshira ishte e padëshiruar në këtë rast.
Por le të ndalemi te gjyqi.Unë,bashkë me disa të tjerë,ishim prezentë në sallë.Sapo ai burri i akuzuar hyri në sallë,një ndjenjë urrejtje dhe neverie u ndje te të gjithë.Qe e pashmangshme.E cila u vu re dukshëm dhe te gjykatësi.Më vonë tek shprehte në detaje krimin e burrit,gjykatësi e pyeti nëse ndjente ndonjë fije pendese.E ai menjëherë,pa u dridhur qerpiku ,tha se nuk ishte penduar aspak.Një mori sharjesh kumbuese u lëshuan menjëherë nga publiku,akoma dhe më shumë.
Pas gjithë atyre procedurave gjyqësore të themi më mirë,shfaqjes së zemërimit të njerezve ndaj kriminelit,nje vendim merret.Gjykatësi me zë të lartë dhe me një ftohtësi lexoi : I akuzuari dënohet me vdekje.Unë edhe pse isha spaktator,u shtanga.Mu prenë gjunjët e ndjeja një lëmsh në fyt.Sepse ky vendim ishte po aq makabër,sa dhe krimi i të akuzuarit.
Një pyetje më shoqëronte gjithë kohës : Thjesht,përse duhej dënuar me vdekje ?
Si vallë mundej që një njeri,ti japë vdekjen dikujt,kaq normalisht.E kjo të konsiderohej si dicka normale,madje madje dhe e dobishme për shoqërinë.Sepse jetën tonë një Zot e dha,dhe vetëm ai e merr.
Por dhe në mungesë të Zotit,siç pandehin ateistët,vallë a ja vlen të dënosh dikë aq rëndë ? Dikë me tendenca psikopatie dhe që nuk ndjen keqardhje a pendesë.Apo mbase ky dënim mund të shërbejë thjesht për të shfryrë vrerin e madh që ka shoqëria.Që në fakt kjo gjë shpreh dobësi. Kjo shpjegon faktin se pse ata e duan kete denim.
Gjithashtu ne si shoqëri,gjithmonë duhet ta shohim në sy këtë të dënuar.Të jetë mes nesh.E të kuptojmë se çfarë krimesh bën njeriu.Le të jetë një moment reflektimi për gjithësecilin prej nesh.
Jeta në asnjë rrethanë nuk kthehet.Kjo na bën të mendojmë se nëse një i burgosur dënohet me vdekje,por më vonë,merret vesh që ai del i pafajshëm,do ishte një gjë akoma dhe më e pafalshme.
Për disa burgu konceptohet si “arkivol” për të gjallët.Kështu që burgu duket i kotë.Por I dënuari do vdesë,pa e kuptuar kurrë makabritetin e krimit të tij.Sepse per ta kuptuar,duhet dhe kohë.Dhe mbase,do reflektojë.Ky është qëllimi dhe i burgut.Nuk duhet parë si vend për dêmim.Por që të reformojë njerëz për një të ardhme më të sigurtë.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Kevin Çika - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+argumentuese/T%C3%AB+jesh+pro+apo+kund%C3%ABr+d%C3%ABnimit+me+vdekje/7442
Vepra te ngjashme
iliada
Lloji: Ese argumentuese
akili dhe hektori kulti i heroizmit.akili eshte krye heroi i poemes,madje edhe atehere kur nuk merr ...
