Idriz Seferi lindi në një familje muslimane në fshatin Sefer (në Preshevën e sotme, në jug të Serbisë), në veri të vargmalit të njohur si Mali i Zi i Shkupit (Tur. Karadağ, Alb. Mali i Zi i Shkupit, Ser. Skopska Crna Gora),në atë kohë pjesë e Vilajetit Otoman të Kosovës. Ai iu bashkua lëvizjeve kombëtare shqiptare në një moshë të re,duke qenë anëtar i Lidhjes së Prizrenit (rreth 1878) dhe Lidhjes së Pejës (est. 1899).Idriz Seferi (turqisht: risdris Sefer; 14 Mars 1847 - 25 Mars 1927) ishte një udhëheqës shqiptar dhe luftëtar gueril (rebel). Anëtar i Lidhjes së Prizrenit dhe Lidhjes së Pejës, ai ishte njeriu i djathtë i Isa Boletini, me të cilin organizoi Kryengritjen e vitit 1910 kundër Perandorisë Osmane në Vilajetin e Kosovës. Pas shtypjes së kryengritjes, Seferi vazhdoi luftën, në Kryengritjen e 1912. Në Luftën e Parë Ballkanike, Boletini dhe Seferi u ngritën kundër Serbisë, me të cilin kishin qenë më parë aleatë gjatë Kryengritjeve të 1910 dhe 1912, dhe vazhduan të sulmojnë postet serbe në okupimin pasues dhe fazën fillestare të Luftës së Parë Botërore (1913-1915 ). Në fazën e dytë të luftës (1916-1918), ai drejtoi trupat kundër forcave bullgare. Në fillim të prillit 1910, dymbëdhjetë fiset shqiptare të Vilajetit të Kosovës të udhëhequr nga Isa Boletini dhe Idriz Seferi u ngritën kundër osmanëve. 5,000 rebelë nën Seferi ndërprenë hekurudhën Prishtinë-Üsküp në Kaçanik, duke arritur t'i rezistojnë forcave osmane në grykën e Pass Pass Kaçanik.Burrat e Seferit ndaluan një tren që transportonte ushtarë dhe furnizime të lidhura për Prishtinën, bartnin furnizimet dhe çarmatosën ushtarët. Boletini në të njëjtën kohë kishte çuar 2,000 rebelë mbi Ferizovik (Ferizaj) dhe Prizren. Seferi shkaktoi humbje të mëdha në ushtrinë turke përkundër faktit se ata ishin pa artileri dhe mbajtën kalimin për më shumë se dy javë. Rebelët u dëbuan vetëm pas një beteje të dëshpëruar që zgjati trembëdhjetë orë, sepse ata ishin shumë më të shumtë.Kryengritja u shua nga 16,000 trupat osmane nën Shefket Turgut Pasha, megjithatë jo pa vështirësi. Nën urdhrin e Seferit, rreth 2,000 ushtarë osmanë rreth Gnjilane u vranë. Deri në gusht, osmanët kishin rivendosur rendin, dhe tani qeveria ndërmori masa të ashpra për të ruajtur mirëmbajtjen në Vilajetin e Kosovës: të gjithë burrat e moshës 15-60 ishin regjistruar (për rekrutim); Burrat shqiptarë ishin çarmatosur dhe ata që kishin të drejtë u rekrutuan në ushtrinë osmane Boletini kishte hequr dorë nga armët pasi ai dhe një ambasador i shtetit Vıçıtırın shkuan në vali të Kosovës, i cili premtoi të plotësonte kërkesat e tij.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!