Muzgu ka perqafuare edhe pjesen me te vogel te drites qe ka mbetur ne horizont.Neper rruget gjysme te erreta,era luan me gjethet dhe shkund nga pemet ,pikat e shiut te pasdites.Nje qetesi e frikshme ndihet kudo ,duket sikur te gjithe jane zhdukur me perendimin e diellit dhe qyteti ka mbetur irrethuare nga hijet e cuditshme qe nata sjell me vete.Kjo heshtje shurdhuese thyhet nga disa hapa te befte,qe trokasin si pikat e para te shiut te vjeshtes,mbi qelqet e dritareve gjysem te hapura nga era .
Eshte djali i vogel qe banon ne qoshet e erreta,prane kazaneve me plehera!Nuk eshte me i madh se dhjete vjec,me ca floke te zbardhur,ndoshta nga vuajtja,dy sy te zinje te medhenje ne te cilet pasqyrohet pafajesia e nje shpirti te vrare.Duket sikur lutet me shikim qe dikush ta nxjerre nga ai labirint pa dalje.Fytyra e tij e zbehte ndricohet nga dritat e shtyllave vigane,sikur duan te mburren me madheshtine e tyre.Era i perplaset ne gjoks dhe i fryen bluzen e grisur,deshirone ta ngre e te luaje me te si me gjethet.Por ai eshte mesuare tashme me eren dhe pllakat e ftohta te trotuarit nuk i bejne me pershtypje,edhe pse mbi to ecen zbathur.Vrapon,iken nga gjithcka dhe mendon se do te lere pas nje pjese te nates.E do te mund te ndieje mbi fytyre rrezet e diellit qe aq shume i mungojne,pa u penguar nga shikimet vrastare te kalimtareve,qe e mbulojne si re te zeza.Ai kerkon te vrapoje e te therrase me zerine shpirtit ,se deshiron te luaje me endrrat e therrmuara ,te preke nje dore te ngrohte prinderore,pa pasur mbi shpine shikime paragjykuese,sepse pesha e tyre rendon shume dhe,per cfare?!
Faleminderit te gjitheve qe po e lexoni kete esse.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Sen - http://sq.yourliterary.com/vepra.php?id=3674&lloji=Ese+filozofike
Vepra te ngjashme
Vetmia lulja qe rri...
Lloji: Ese filozofike
Shpesh herë erresirën dhe vetmin njerzit mundohen ti largohen por ne fakt ajo eshte nje qetesi shp...
DINOSAURET
Lloji: Ese filozofike
Dinosauret kane jetuar para rreth 100 milon viteve.ka pasur dinosaure te ndryshem mishngrenes dhe bi...
Me tha gjyshja
Lloji: Ese filozofike
Tek vendi ku linda,tek djepi ku u rrita,
tek cicerima e zogjeve qe degjohej cdo pranvere,tek shushu...
Mesuesja ime
Lloji: Ese filozofike
Mesuesja ime.Ishe ti personi qe gjithnje me mbeshtete.Ishe ti personi qe sa here rrezohesha me thoje...
Të drejtat e njeri...
Lloji: Ese filozofike
Sanksionimi i të drejtave dhe lirive themelore në kushtetutë është tregues i nivelit të demokr...
magjia e vepres se ...
Lloji: Ese filozofike
Don kishoti eshte nje veper per te cilen mundohemi qe ta kuptojme dhe te mesojme me teper rreth saj ...
Te rrosh a te mos r...
Lloji: Ese filozofike
Te rrosh a te mos rrosh
Te rrosh a te mos rrosh.?Eh ctrishtim,15 vite mbi krye I kam e qe tani per ...
Bota ime
Lloji: Ese filozofike
Bota ku jetoja une? Ishte thjesht perfekte. Une jetoja ne kutizen time te kristalte.Ne ate Kutize qe...
nje palaco qe qesh
Lloji: Ese filozofike
Eshte per tu habitur me ndjesite e panumerta qe zoteron njeriu... qofshin keto te arsyeshme ose jo m...
Bote e pandreqshme
Lloji: Ese filozofike
Eh, ç'realitet i hidhur !
Te shohesh e ta degjosh padrejtesine tek te perqesh ne fytyre, por te je...
Gjendja shpirtëror...
Lloji: Ese filozofike
Poeti, hero lirik i vargjeve. Ngjyrimet emocionale të poezive i formësojnë krijimet duke i pasuru...
Mbarim vjeshte
Lloji: Ese filozofike
Te shuhesh pa gjurme eshte gjeja me e lehte qe ti mund te besh kur ke vendosur te largohesh nga vend...
