Titulli:
''Te rrosh a te mos rrosh kjo eshte ceshtja?!''
Lloji: Ese filozofike Tema: ''Te rrosh a te mos rrosh kjo eshte ceshtja?!'' Autori:
Luljeta Mahmuti
Shkolla: ''10 korriku Dushk'' Klasa: X-A Qyteti: Lushnje E-mail:
mahmuti.luljeta@gmail.com
Te rrosh a te mos rrosh?!Valle a s'eshte me mire te reflektosh?!
Te lejosh mendimet e strukura ne nje labirinthte heshtur ne erresiren e nates vetmja qe degjon eshte puhiza e lehte mbledhese e pjesezave me te vogla te asaj cfare mbeti!
Dje,shume pak ambicie per sot!Sot, humbur ne te paverteten mbytese!
Atje ku mendjes si mbetet me arsye per te menduar,logjike per te arsyetuar,atje ku duket gjithcka shume larg per te arritur.Atje eshte pikerishte verteta qe do force per ta pranuar.E si mund te vleje nje e vertete,ku hidherimi arrin te zvarrise edhe ate pjese optimizmi te mbetur,diku atje pertej,ne mendimet e tua te largeta!E si mund ta inkurajosh veten,ku thelbi eshte krejt e kunderta.''Te largohesh nje here e pergjithmone!''
Eshte shume e veshtire per njeriun te arrije te kujtoje ate qe e ka bere te forte dhe ate qe e ka bere te ndihet i copetuar.Here pas here klith fort,ka raste ku nuk e degjon askush!Ndoshta ska forcen e duhur per te depertuar.Ndoshta nuk duhet te depertoje!
Ky eshte njeriu,bashke me te dhe copezat e grumbulluara qe formojne jeten e tij.Jeta,e cila merr fund shume shpjet!
Ende pa filluar te kuptosh arsyen e ekzistences tende,deshiron te lesh gjithcka ,per diku tjeter!
Si erdhe ne kete bote?!Sa kohe tu desh te kuptoje se sje i rastesishem!Se jo rastesisht ditet,muajt,vitet kalonin e ti ndryshoje mne menyre te vazhdueshme.Cdo hap pasonte nje tjeter dhe cdo gje per ty merrte nje kuptim.Erdhe nga asgjeja,ishe kerrkushi dhe sot me bindjen me te madhe,papritur nga nje furtune e zbrazet pikellimi ,deshiron te marresh nje vendim kaq te trishtueshem!
Nje vendim qe tek e fundit,as nuk te perket ta beh pjese te mendimeve te tua.Ta merresh si nje opsion ''lehtesimi''...
Lehtesimi,va lle ku?!Diku larg,per te mos u kthyer asnjhere!
Te hedhesh gjithcka pas kraheve sikurse asgje te mos kish ekzistuar asnjhere.
Pse duhet te lejojme te largohemi ne ate menyre,ku ne te vertete s'eshte aspak ajo qe meritojme?!Ku e gjen forcen dikush te arrije te mendoje per pjesen permbyllese te jetes papritur ne kete menyre te hidhet.Ku shume mire mund te beje te kunderten!
E vertete,njeriu kalon shume caste te veshtira gjate rrugetimit te tij,perballet me ate qe shume forte e lendon,e ben te ndihet i dobet,por papritur mund ta ngreje serish .Te biesh nuk do te thote se gjithcka ka marre fund!Te biesh do te thote,te gjesh force e te ngrihesh serish,te ngrihesh me besimin se ti ia del.Pavaresisht gjithckaje njeriu arrin ti mbledh forcat per te vazhduar!Sprovat jane per njerezit.Ne jemi per tu sprovuar!Ne si udhetare,mergimtare,te perkohshem por me shume vlere per te jetuar jemi vendosur ne kete gjithesi te pafunde per te jetuar.E per pasoje funksioni i jetes teston ate qe ne jemi ,arsyen e forte tek ne mbahemi.Si ne luftojme me ate qe na ben te biem ne nje periudhe te caktuar,si ne e quajme lumturine,a e verejme ate dhe a gjen vend ajo per tu shperndare me pas!Ne jete ka arsye te forta per te jetuar,keta jane njerezit,ata qe pershkojne udhetimin e jetes se tyre ne rruget plot kthesa,pengesa,por qe te destinojne diku.
Ne fund te humneres se erret gjendet nje fill shprese.Shprese qe te nxjerr ne driten fitimtare shume shpejt.Mjafton te kesh pak durim dhe force per ta perballuar.Duhet te guxojme,mos te dorezohemi,se kete jemi ne,plot besim per te arritur atje ku duhet,per te realizuar ate qe duhet.Ka vetem dy kohe ne jete,tani dhe shume vone.S'eshte vone per ta bere jeten e bukur!Te kapesh forte pas saj dhe ta duash ashtu sic te vjen!
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
