Te rrosh a te mos rrosh
Te rrosh a te mos rrosh.?Eh ctrishtim,15 vite mbi krye I kam e qe tani per te tilla gjerash te mendoj me duhet.Te jem I sinqerte,frike kam me ty te hapem se fundja fundit per ty thjesht nje femij jam.Frike kam te filloj e te te flas per cka po kaloj.Te te them se nuk qesh dot,ekzagjerim ne syte e tu do dukej.E serish te flas dua,sdo ta mohoj.Dua qe te pakten nje here te vetme te shpreh te gjithe ate mllefin e mbledhur brenda atij shpirtit tim te njome.I madh sjam,por ska gje se per vdekjen te flas skam frike.Me ty te diskutoj dua.Nje bisede si asnje tjeter bashke te bejme.Le te fillojme se kuptimin temes duhet ti nxjerrim ne pah.Ah edhe dicka,miku im,shume mos prit nga nje I mitur si une se tek e fundit me te zgjuar burra e gra kane provuar mesazhin tia nxjerrin shprehjes se Shekspirit,e jo te gjithe ja kane dale.Une me kaq njohuri sa kam,te te flas per jete a vdekje sdi,jo se sdua,por smundem,por me lejo qe per dicka te te tregoj.Nje bisede me nje te moshuar nje here e nje kohe pata bere,e teksa me endje degjoja ate lis shekullor,disa fjale veth ne vesh I vura.Me pati thene,bir para se te flasesh degjo,per nje me te rritur respekt ki dhe jetoje jeten sa e ke ,se nje e tille nuk vjen me.Qe nga fillimi I bisedes nuk e kisha nderprere,ngaqe truri im duke shenuar kish qene,andaj me pyetje nuk e kishte shqetesuar te moshuarin,kjo gje deri ne kete moment.2-3 here ne mendje e formulova pyetjen time dhe ne fund iu ktheva duke e pyetur gjyshin,se c'kishte dashur te thoje me,"nje e tille nuk vjen me".Me pa,me qeshi e ngadale me tha,me nje butesi ne fjalet e tij,se ne momentin qe frymen e pare nje qenie merr,gje me te sigurte per te se vdekja nuk ka.Nisi te me flase per faktin se si 90 e kusur rrotullime me kete toke te shenjte,rreth atij gjigandit te zjarrte ai i kish bere.Me tregoi se shume kish pare e shume me shume kish degjuar.Fliste per faktin se i vetedijshem ish qe si ne fillim nuk ndriconte me dhe se si prane shuajtjes ai ish.Keq i vinte se me njerezit e tij te dashur me shume kohe kish dashur te kaloje,por serish me kujtoi se ne fund te fundit kjo ish jeta.Ato kocka shume kishin hequr e ato sy shume kishin pare.Me shumice kishin prekur ata duar,e lloj lloj aromash ajo hunde kish ndjere.Shumllojshmeri fjalesh kish degjuar me ato veshe e me ate goje qe tashme i dridhej teksa fliste shume kish thene.Pishman I biente,se ndonjehere gabim kish vepruar se me te parendesishme gjera kish qene marre.Nuk hezitoi te me tregonte se si kujtesa e tij gjate smbante mend,mendonte se kushedi sa gjera i kish harruar.Pishman I biente.Mu drejtua duke me thene se vogelush,jeta eshte shume e shkurter,teksa hap e mbyll syte e gjitha vetetime kalon.Me tha se te qash e te bertasesh sia vlente se koha meshire skish,as nuk ndalonte e as pas nuk kthehej.Me tha se zoti na kish zgjedhur ne per te jetuar kete jete,ndoshta per te na sprovuar.Me pati thene se pse-ne,ta kerkosh duhet.Mu drejtua me nje buzeqeshje duke me thene se po te ma tregonta ai,sdo ishte dhe kaq argetuese.Ish erresuar dhe me butesi i moshuari me pati kerkuar qe per ne shtepi te nisesha,e pa ia bere fjalen dysh ashtu un bera.Kushedi sa gjate mendova per ato fjale,por sa rendesi do kishin ato,gjithsesi,per nje vogelush si puna ime.Tani qe ca me I rritur jam shume me gjate I mendoj ato proverba dhe se cpergjigje nga pergjigjja duhet te merrja.Te nesermen flaken e dobet era kish shuar,I moshuari per te fundit here fryme kish marre.Lidhje gjaku me te skisha por gjithsesi dhimbje ndjeva per te.Degjova se duke qeshur kish dhene shpirt dhe tani qe e mendoj,I qarte nuk jam.Me pati thene se pishman shume gjerave iu binte,andaj si mundej qe ky plak I vjeter duke qeshur te largohej nga kjo bote.A thua te jene te verteta fjalet se teksa prane vdekjes je,gjithe jeten te te kaloje para syve sheh?Ndoshta kjo ka qene arsyeja pse I lumtur ai qe,se ndoshta gjerat qe I kish harruar tanime mund ti merrte me vete dhe I lire,pa e kthyer koken pas te shkonte.A thua te jete munduar ai plak I urte qe te me thoje qe celesi I harmonise me sjelljen e pelqyeshme dhe mencurine ne komunikim ka te beje?!Apo valle per vlerat baze dhe bindjet per sukses ai me foli.Ndoshta ndoshta per vete-disiplinen dhe si te menaxhoj kohen me mesoi.E kush e di se tek e fundit te ato fjale fshihej jeta e tij.Si nje rubik I zgjidhur para meje ende qendron kryelarte ai,sikur mburret qe kuptimin jetes ja kish nxjerre. Thelle brenda tij ai e dinte se skishte vlere qe per gjethet e tij te vyshkura driten nje filzi qe forme po merrte,tia pangonte.E kish kuptuar qe koha qe ai te rrezohej kish ardhur e besoj kjo do te kete qene arsyeja pse nje femije si une te tilla fjalesh I kish thene. Tani qe mundohem qe ta kujtoj,ne ato syte qe thelle ne ate kasolle te vjeter ishin futur,nje mezash sikur me percillet. Eshte sikur me thone qe ta jetoj jeten se me e shkurter se vdekja eshte.Te jetoj kete,qofte kjo e lumtur apo e shkrete,se nje dhe vetem nje kam.Sasia e fjaleve qe u thane ate dite shume me e vogel ishte se sasia e atyre qe u nenkuptuan.Ndoshta sakte nuk e kam zberthyer ate fjalekryq por nuk besoj se kjo gje rendesi ka,se secili nje kuptim ndryshe nga nje tjeter i jep.Luftojme pas suksesit,endrrave dhe idealeve dhe gabim sbejme.Sa me I fuqishem aq mire,apo jo?Thjesht troc po ta them,njeriu bashke me cdo qenie tjeter duam apo sduam ne ta pranojme,mjerane lindet.Kush ka lindur,do te rritet,kush eshte rritur do te plaket,e kush eshte plakur do te vdese.Andaj eshte me mire qe ta marrim ngadale dhe ate cka kemi perpara te shijojme.Nje dite ne vendin e te moshuarit do te jem dhe deshire kam qe pishman gjeje te mos I bie.Kohe kam,por sa me shpejt I ditur te behem dua,andaj deri atehere enigmen te rrosh a te mos rrosh pa pergjigje po e le.Per tani po shijoj kte jeten qe me ra per hise,pa u ankuar per te,por duke e rregulluar ne ate menyre sic e dua vete.
Punoi:Geraldo Xhina
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
