Tani qe shkruaj nje ndjenje e forte dashurie ngulet tentakulat e saj ne cdo rrahje te zemres time.E keni parasysh madheshtine e oqeanit ,oksigjenin e paster te natyres se virgjer,kupen e pafund qiellore apo lashtesine e shkrimeve ne arkivat miliarda vjecare?Kjo ndjenje qe me ka pushtuar te teren i kapercen dhe vete keto te fundit.Ndjenje qe ne zemren time gdhendi shkronjat e argjenda te fjales nene.Nje grua portreti i se ciles ,ma ato floket kafe e te shndritshem si vete kristali,me syte e zinj e me nje trup mesatar ,u ngulit thelle ne zemren time si imazhi me i cmuar i saj.Nje grua emri i se ciles ,ndricoi dhe castet kur boshlleku vriste buzeqeshjen.Nje grua buzeqeshja e embel e se ciles hidheron dhe mjaltin,buzeqeshi cdo dite te jetes time.Kater shkronjat qe ndertuan fjelen e pare qe belbezova.Personi per te cilin jeta me kujton ne cast te saj shprehjen qe butidhe acarin me te eger''nene ,te dua''
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!