Mendja ime qe s'punonte per gje tjeter por vetem per hesap te imagjinates,i dhane nje detyre te re ate dite te akullt dimri.Mora cdo ngjyre, flete e penel dhe nisa te pikturoj.Ndoshta duket qesharake por ja qe fillova te pikturoj se si jeta ime do te ishte ne te ardhmen.Isha ndoshta pak si e menduar se si pa jetuar te sotmen do te imagjinoja te ardhmen.Por ja qe peneli ikte vete pa qene ne zoterimin tim dhe tashme i kishte thene mjaft jetes se tij qe ia kishte kushtuar duarve.Tani po arrija te kuptoja gjithnje e me shume sesa endrra kisha per te ardhmen.Rralle here ia kisha kushtuar kohen kesaj teme.Piktura kishte filluar te merrte forme e kuptim.Ishte aq abstrakte saqe edhe une mos ta dija qellimin e saj do kisha menduar ne pamje te pare qe ishte nje lemsh i madh ngjyrash.Por jo, nuk ishte keshtu, ishte jeta ime ne vitin 2033 ku saktesisht mund te isha 28 vjece.Piktura perbehej nga temat e endrrave te mia.Ato ishi:vete piktura, stilizmi, arkitektura, muzika, aktrimi, librat si dhe instrumente te ndryshme muzikore.Ndoshta jane vertet shume por mund t'i fusja ne nje teme e cila natyrisht eshte arti.Sigurisht qe tek hapsirat boshe te sfondit nuk mund te lija pa futur shpirtin tim rebel qe vazhdonte te vizitonte boten.Pra me pak fjale ajo pikture ishte perla e mendimeve te mia.Mendja bashke me shoqen e saj me te ngushte, imagjinaten, fluturonin ne pafundesine e madhe te horizontit te te parit.Dhe ja, vetem per nje fjale qe nxori mami im per pikturen tek shoqja e saj beri qe piktura ime te bente xhiron e botes.Karriera ime e shkurter dhe e kendshme qe kisha bere gjer ne klase te 7 vazhdoi duke u bere kaq e famshme.Mjaftonte vetem te permendej fjala pikture dhe te vinte ndermend emri im bashke me vepren qe tashme ishim bere mbretereshat e ketij brezi.Profesionizmi arriti ne kulm saqe me dukej vetja sikur kisha vite ne kete fushe dhe isha bere plake e mocme.Sigurisht qe piktura nuk ngeli pa emer, prandaj e quajta ate: kur fillova te pikturoj jeten.Duket pikerisht si nje liber aventurash dhe kjo me pelqente me te vertete.Kjo nuk ishte e vetmja veper por ishte ajo qe startoi fillimin e madh.Prandaj ashtu si liresia e shpirtit dhe horizonti i fuqishem i imsgjinates qe cdo dite fluturonte me eren beri te magjishmen pikture.Keshtu a mund ta imagjinoni se cfare ndodhi me pas?Ndertova pikerisht ate qe bera ne pikture.Isha bere nje emer me vlera dhe axhenda ime ishte perhere plot.Viti per te cilin kisha folur erdhi shume shpejt dhe ashtu sic e krijova.Nuk me kishte mbetur vend pa vizituar pasi kerkesat per talentin dhe prezencen time ishin me lista te pafundme.Pra kisha bere mire qe skisha menduar me pare per te ardhmen dhe mendimet u derdhen lume diten e akullt te atij dimri.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
pranvera
Lloji: Ese pershkruese
Natyra eshte si nje burim jete.Sa here qe kemi nevoje per dicka ndryshe,per qetesi shpirterore i dre...
per mesuesen
Lloji: Ese pershkruese
sonte do me duhet te behem nje njeri hajdut, sepse do te vjedh fjalet me te bukura ne librat e pernd...
miq e shoke
Lloji: Ese pershkruese
Miqesia eshte nje nga gjerat me te rendesishme ne jete. Cdokush e ka nje grup miqesie, nje mik te ng...
Gjashte shoke ne av...
Lloji: Ese pershkruese
Gjashte shoke ambicioze, te emocionuar qendrojne ne rreze te malit te Gramozit dhe ...
stina e vjeshtes ne...
Lloji: Ese pershkruese
vjeshta eshte nje nder kater stinet me te bukura te vitit...edhe vjeshta si cdo stine ka bukurite e ...
SALLONI I SHTEPISE ...
Lloji: Ese pershkruese
Shtepia ime ka tre dhoma,por,sot do te fokusohem tek salloni.Salloni eshte ambjenti im i preferuar.E...
Adoleshenca
Lloji: Ese pershkruese
Adoleshenca është mosha me modifikime të gjithanshme në planin biologjik, psikologjik dhe shoqë...
Ndjenja e dashurise...
Lloji: Ese pershkruese
Dashuria, si ndjenjë themelore e qenies njerëzore, ka qenë burim frymëzimi për shkrimtarët dhe...
Komentet e fundit!
Emri:
elar
Email:
selimajrasim74@gamil.com
Komenti:
E di se disa fjal qe ke permendur ketu mua me ka ndodhur me te vertet e kam kuptuar qe jeta esht si lapsi me gomen qe fshirsja fshin vetem ku duhet dmth njerzit falin falin pastaj vjen nje koh qe dhe kupa e durimit soset ndersa goma fshin sa fshin dhe fillon e mbet njoll aty ku esht fshir shum her me kupton