Njerëzit,ashtu si të gjitha gjallesat e tjera,lindin të lira,pa kufizime morale ose ekonomike.Ajo është në formën më të përkryer dhe rrezaton jetë.Ama liria humbet për disa arsye. Në situatën ku individi bëhet pjesë integrale e sistemit me bazë të tij,obligimin,mungesën e lirisë.E cila zbatohet në forma nga më të ndryshme.
Ama njeriu,e gjen veten të obliguar ndaj familjes,me vetë dëshirën e tij.Sepse familja është ajo që i dhuron atij dashuri të paskajshme e pa kushte.Dhe i jep kuptimin jetës.Është e vetmja që i përafrohet hyjnores dhe energjisë së universit.Sepse mjedisi hyjnor dhe energja e universit mbështeten nga dashuria dhe mungesa e egoizmit.Prandaj,njeriu në rastet kur i cënohet familja,është i gatshëm të bëjë çdo gjë.Kjo gjë është e dallueshme te sakrificat e panumërta,madje edhe absurde që prindërit tanë bëjnë për fëmijët e tyre.
Duke u ndalur te vetja,pak më shumë se të tjerët,doja të shtoja se ende nuk jam bërë prind.Që do thotë se e kam të vështirë të flas mirë për sakrificat që një prind bën për fëmijën e tij.Ngaqë ende nuk e kam provuar.Ama mund të flas si vëlla.Sakrifica për mua është e pranueshme si një rrugë për të mbrojtur atë që dua,veten në aspektin shpirtërtor dhe për të mbrojtur jetën e brendshme.Të dyja janë komponentë për lidhjen e njeriut me hyjnoren dhe energjinë e universit.Sakrificat që do bëja unë për vëllezërit e mi, janë të shumta,pse jo dhe sakrifikimi i jetës fizike.
Ekziston një ndjenjë empatie,e cila më shtyn drejt sakrifikimit të vetes për vëllezërit.Ajo është kultivuar çdo ditë,në çdo moment.Ndjen se familja bëhen një pjesë e pandashme e vetes tënde.Ata me dashurinë e tyre,të japin gjithashtu dhe forcë e shpresë.Janë tuneli që ndriçojnë në tunelin e errët të frikës,vdekjes shpirtërore dhe absurdit.Kështu ne lipsemi të bëjmë sakrifica që të mbajmë këtë dritë të mrekullueshme ndezur.
Sakrifica,sado e hidhur të jetë,e sado e rëndë të peshojë në shpatullat tona,ajo do jetë e pranishme në formimin e karakterit të njeriut.Si rrugë për të ruajtur të pastrën,të bukurën,në këtë univers.Një jetë pa sakrifica dhe sprova nuk mund të përkufizohet si jetë.Por thjesht është një interval monoton dhe i pakuptimtë kohor
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Kevin Çika - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+shpjeguese/Sakrifica/7644
Vepra te ngjashme
pse
Lloji: Ese shpjeguese
Pse
A ka ende këso lloj personash që mundohen t'a ulin personalitetin e një femre, që mundohen...
Nje kujtim i harrua...
Lloji: Ese shpjeguese
Ne mengjesin e se dieles nje ere e leht me zgjoi pash dritarja qe ishte e hapur ,u nisa drejt saj dh...
