Ishte dita e dyte dhe e fundit e qendrimit tone ne Sarande. Ate dite kishim vendosur te vizitonim qytetin antik, Butrintin. U beme gati per udhetim dhe u nisem me makine.
Rruga pergjate vijes bregdetare ishte mahnitese, por te linte disi pershtypje te keqe pasi tek-tuk hasje shtepi te prishura e te lena ashtu, si kerbudha te mbira vetiu. Se kuptoja perse duheshin lene ashtu por gjithsesi rruga vazhdoi per bukuri.
Kur ndaluam s’u besova syve! Ishte nje pamje e pabesueshme aty! Peme kudo, cicerima te embla zogjsh dhe britma te gezuara njerezish. U futem brenda tek portat hyrese dhe morem nje bilete hyrese te biletaria dhe nje harte te vendeve ku mund te shkonim. Ecem nje cope rruge dhe hasem rrenojat e para te ndertesave te ndertuara sa e sa vjet me pare. Harta ishte e ngaterruar por arritem te vizitonim shume gjera. Diku me tutje ishte nje mozaik gjysem i prishur e me motive me lule e gjethe. Ai vend ishte i mbushur me kolona te prishura nga koha por cdo gje ishte mbreslenese. Ai vend ishte mbushur me gure shkurre lloj-lloje dhe me peme vecanerisht ulliri. Bime dafine kishin mbire nder rrenjet e pemeve. Vazhduam te ecnim me tej per te vizituar amfiteatrin e famshem te Butrintit. Kur shkuam aty perpara nesh u shfaq madheshtor amfiteatri ashtu sic se kisha menduar me pare. Qindra shkalle shtriheshin rreth skenes; ishin te vjetra, prej guri e te pa konstruktuara. Skena ishte prej derrase e guresh. Druret ishin kalbur dhe kur ecje mbi to kercisnin e dukej sikur do te bije. Ndermjet shkalleve dhe skenes ndodhej nje kenete e vogel dhe ishte nje ere e rende disi. Por keto gjera rekuperoheshin me natyren perreth
Amfiteatrin e lame pas dhe u drejtuam per te kalaja. Kalaja ishte shume ndryshe; ishte si e re nga restaurimi. Brenda saj ishte nje muze me mjete e vegla pune te vjetra ilire, skulptura dhe bizhuteri ilire qe ishin gjetur nga germimet arkeologjike aty dhe qe s’krahasoheshin me ato te sotmet. Ishte edhe nje ciceron i cili thoshte fakte interasante dhete cuditshme rreth tyre.
Gjithsesi u argetuam shume.
Ishte koha per t’u larguar e kthyer ne hotel e te beheshim gati per udhetimin e gjate drejt Tiranes.
Shpresoj qe udhetime te tilla te kem plot dhe ndoshta ta vizitoj perseri Butrintin por ne nje realitet tjeter.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
nuk eshte ese o njerez eshte hartimmm 
