Kjo është një gojëdhënë e lashtë shqiptare për Beratin:
Dy vëllezër të fuqishëm dhe të hijshëm, Tomorri dhe Shpiragu, u zunë për një vajzë të bukur pas së cilës të dy kishin lënë mëndtë. U zunë aq fort e aq shumë saqë filluan të luftonin midis tyre. Tomorri luftonte me shpatë dhe Shpiragu me topuz. Tomorri e goditi Shpiragun me shpatë dhe ia bëri trupin vija vija. Shpiragu e goditi Tomorrin me topuz duke ia bërë trupin gjithë hone e gropa. Të dy trima e të pamposhtur luftuan e u vranë derisa dhanë shpirt. Vajza e mjerë që i shikonte, nuk mundti ta ndalte dyluftimin.
Ajo u ul ne gjunjë dhe qau, e qau, dhe i lau trupat e të dy trimave me lotët e saj. Ajo qau aq shumë, derisa më në fund, trupi i saj u ngurtësua dhe u be një gur i madh e i rëndë. Mbi atë gur më vonë u ndërtua dhe qëndron edhe sot e kësaj dite kalaja madhështore e qytetit të Beratit. Nga lotët e saj u krijua një lumë i rrëmbyeshëm, lumi Osum, që rrjedh pranë Beratit. Dy vëllezërit, dy trimat, u shndërruan në male, aty ku ranë dhe qëndrojnë edhe sot krenarë e madhështorë ne dy krahët e qytetit te Beratit, Tomorri dhe Shpiragu. Tomorri është i lartë e i rëndë, dhe trupin e ka gropa-gropa, nga goditjet e Shpiragut. Shpiragu ka rëne përsëgjati dhe shpatet i ka vija-vija, nga të prerat e Tomorrit.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!