Mengjes është sot!Dielli zbardhi mengjeset ,nje hije paska rënë mbi malet me deborë.Kjo natyrë e bardhë me ngjan me parajsen disi por nganjëher me ngjan me ardhmërin që ëndërroj ta kem.E di se ne kto momente të gjithë jeni kurreshtar te dini se per cfarë behet fjal....do ju tregoj por njëher do fillojë me një këeshillë.Shumica nga ju tashmë e kan provuar ndjen e dashuris dhe disa nga ju janë djegur nga ky zjarrë qe të pervelon e ta shkrumon zemren.Edhe une isha e dashurar ,e doja nje person cmendurisht , e doja me krejt qienien time,e doja si askë tjeter e doja ,e doja....por pse e doja atë njeri?E doja dikë qe sdin qka është të duash dhe kjo ësht njesoj si te provosh ti japesh ushqipm nje foshnje te sapo lindur.Me thoshte te dua sikur te me thoshte jam i uritur ,nuk kishte ndjenja nganjeher me shqetsonte si ka mundsi nje qenie supreme te jet aq i ftohtë dhe pa ndjenja.Dita ditës gjerat behëshin veshtirë e më veshtirë ,stuhia po afrohej,ai vullkan qe ishte mbrenda tij një ditë shperthej dhe me tha se nuk me donte mua dhe e vetmja gjë qe e shtyri te ishte me mua ishte sepsee....oh ...si ta them ....une i ngjasoja asaj qe donte ai.Sa e thyera qe isha ,vuaja dhe dikur u bera shoqja me e ngusht e vuajtjes,ndjena dhimbje te pafund as vdekjen se kisha shpetim.Urreja mbremjet ,urreja mengjeset,urreja shoket ,urreja shoqet,urreja familjen dhe mbi të gjitha urreja librat.Një ditë vendosa ta harroj ,mora vendimin me të vështirë ne botë hoqa dorë nga ai dhe hoqa dorë nga ëndrra ime sepse ai me frymzonte dhe pa të asgjë nuk kishte kuptim.Largova nga mendja qdo dije qe kisha,i grisa te gjitha shenimet e shkolles dhe i dogja gjitha dorshkrimet e mia ,më nuk doja te kem te ardhme sepse atë ditë që ne u ndam edhe endrra ime iku bashkë më të .Viti perfundoj ishte viti i parë në gjimnaz dhe une isha një e deshtuar .Po kaloja pushimet dhe papritmas me ra një sy një liber qe ishte duke mesuar motra ime.Hapa libren diku ishte mesi i libres dhe pashë një thenje"Si mundë të thuash se ke jetuar kur nuk ke një histori për të treguar" e mbylla menjeher librin sepse ndjeja neveri nga këto thenje qe lidheshin me jeten time.Kaluan tri ditë prap ishte mengjes ,nuk mund ti hapja syt sepse kisha ndenjur zgjuar deri vonë duke menduar.Prap diqka e bardhë mi hapi sytë ,ishe mantila e motres dhe ajo ishte duke u bërë gati te shkojë ne spital sepse punonte aty.E veshte me aq krenari dhe lumturi dhe me tha me dukej se po vishem me ari dhe une fillova te qeshem ....Ne mbremje kur u kthye la mantilin tek shtrati im dhe hyri te pastrohej e shikoja me nje veshtrim te cuditshem ,me pelqente por sodja tja pranoja vetes këtë mandje vdisja nga dëshira per ta veshur ,diqka me terheqi dhe fillova ta vesh ,per derisa e vishja humba tërsisht me dukej si nje fustan i bardhë dhe unë duke vallzuar mbi lulet e parajses ,isha humbur ne mendime dhe perjetoja kënaqesin e asaj mantile .Nuk e kisha vrejtur se motra kishte dal nga banjo dhe me shikonte kur e pashë fillova ta zhveshë më tha mos e zhvesh te ka më hije se mua.Dal nga dal fillova ti rikthehem jetes ,ti kthej ndjenjat dhe ti dua gjërat përsëri,ndoshta une kam vdekur por ëndrra ime po jetonte ,ende i kisha ato njenjat e flakta qe një ditë të jem mjeke jo vetem mejke por mjeke me plot kuptimin e fjales .Nga ajo ditë kuptova se dashuri nuk quhen vetem ndjenjat ndaj gjinis së kunder ,dashuri e vërtetë është ajo qe edhe nese vdes ti ajo jeton dhe dashuri e vërtet per mua është të jem mjeke .Nuk më bëhet vonë edhe nëse vdes Ëndërr ti jeto!
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Shqipe - http://sq.yourliterary.com/vepra/Analize+letrare/%C3%8Bnderr+ti+jeto+/5572
Vepra te ngjashme
I lost my dream for...
Lloji: Ese shpjeguese
Çfarë të bëjmë kur gjendemi në mes të një mjegulle, një mjegull që shoqërohet me erëra t...
