Absurdi verehet se eshte pjese e shume veprave te shkrimtareve te ketij shekulli. Mendohet se perdorimi i absurdit eshte i nevojshem per konditat apo kushtet ne te cilen gjendej shoqeria e asaj kohe.
Po te analizojme shoqerine e ketij shekulli verejme perbuzje ndaj ekzistences se vete njeriut dhe kjo vjen si pasoje e autoriteti shtypes i drejtuar nga llumi i nje aristokracie te ardhur direkt nga pas lufta. Shoqeria e kesaj periudhe po vuante nga te gjitha anet, po vuante nga lufta, mungesa e ushqimit, diktaturat, mungesa e fjales dhe lirise. Te gjithe keto gjera sherbejne si katalizator i formimit te nje rryme e cila ka per baze te trajtoje ekzistencializmin absurd te njeriut.
Ky lloj absurdi u levrua nga shume shkrimtare , nder te cilet mund te permendim Kafken,Kamyne dhe Sartrin. Te tre ishin njekohesisht edhe filozofe, gje qe ndikoi dhe ne menyren e tyre te te shkruarit duke u dhene veprave te tyre nje thellesi mendimi. Secili prej ketyre perfaqesuesve te njohur te absurditetit te gjithe vepat e tyre e kane lidhur me pasojat dhe ndryshimet qe kishte pesuar shoqeria e ketij shekulli nga zhvillimet teknologjike por edhe nga lufterat e njepasnjeshme.
Keta shkrimtare perdoren absurdin si nje menyre per te thene se shoqeria po degradonte. Gjithashtu po vinin ne dukje konfliktin qe ekzistonte mes universit dhe mendjes njerezore
Ekziston një fakt i pakundërshtueshëm, që duket plotësisht i moralshëm, se njeriu është gjithmonë viktimë e të vërtetave të veta. Me t’i njohur, ai nuk mund të shkëputet prej tyre. Ky është një lloj haraçi që duhet të paguajë. Një njeri kur e pranon me ndërgjegje absurdin, lidhet me të përgjithmonë. Një njeri i pashpresë dhe i ndërgjegjshëm për këtë gjë, nuk i përket më së ardhmes. Kjo është e natyrshme. Por është gjithashtu normale që të përpiqet për tu shkëputur nga universi që e ka krijuar.
Absurdi ne vetvete, jeton brenda cdo njeriu, behet nje me te. Personat real qe e shohin boten me paftyresine e saj, me imoralitetin dhe padrejtesine qe ka jane pikerisht vuajtesit e absurdit. Shohin ate qe masa nuk arrin ta shohe dot dhe zhytet ne zullumin dhe erresiren e botes. Ata jane te vetmit qe arrijn te jetojne pertej hekurave te shoqerise dhe krijojne hekura mbrojtes vetvetes .
Sqarimi dhe kuptimi I absurdit eshte nje labirinth I pafund ne te cilin humbet dhe zhytesh ne paqartesine e mendimeve, ndonese te pakuptueshme eshte nje pjese e pandashme ne te pavetedijshmen e secilit prej nesh. Eksplorimi I saj eshte sa emocionuese dhe tunduese ne te njejten kohe per vete faktin qe nisesh ne nje rrugetim drejt te panjohures.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!