Njerëzimi që prej fillimit te kohërave ka krijuar ato që kanë sjelle fatkeqësite e tij më të mëdha. Janë bërë te flaktë pas asaj që kanë krijuar, pa menduar se si do te perfundonte. Jemi po aq te ndryshëm sa dhe te ngjashëm. E kemi sulmuar historikisht njeri-tjetrin, e kemi vënë ndërmjet pengesave të cilat kanë lënë shenjat e tyre deri në ditët e sotme dhe vazhdojnë t’i lejnë. Ajo që është më e sigurt është se kjo situatë nuk ka kthim pas.
Disa prej jush mund te mendojnë se ku qëndron lidhja e kësaj me titullin e artikullit, ndërkohë qe pjesa tjetër mund ta ketë parashikuar se e gjithë kjo tragjedi quhet politikë. Ne njerëzit, të aftë për të kthyer të keqen në të mirë, e te mirën në të keqe, e kemi çuar situatën deri aty ku humbën miliona jete. Por një nga paradokset e jetës eshte pyetja „A e kemi krijuar ne politikën të keqe, apo na ka kthyer ne ajo te këqinj?“. Politika eshte çelësi i derës së pushtetit dhe pushteti është gjithcka për të cilën luftojmë. Pra ne thjesht kemi krijuar një „qenie të gjallë“ te cilës i kemi dhënë shansin të na manipulojë.
Sistemet politike, idealet, pozicionet...jane thjesht elemente perçarëse e degraduese. Diçka që një pjese nuk arrijnë të konceptojnë është se nuk jemi ne ata qe dalim kundër sistemeve politike, por jane keto sisteme qe dalin kundër nesh, sepse jane programuar për ta bërë. Por kush është prindi i këtyre sistemeve? Jemi ne vete. Pra eshte e qarte se jemi ne vete qe sulmojme veten tonë duke menduar se po bejmë të kundërtën.
Te djathtët i dalin kundër shtresave te ulta te popullsisë, te majtet i dalin kunder atyre të lartave, nacionalistët sulmojnë etnitë e tjera, konservatorët e liberalët sulmojnë bëmat e njeri-tjetrit. Pushteti qe ata mbajnë është përhere i përkohshëm. Arsyeja është sepse pushteti është i pamundur te mbahet kur programi i tij nuk është bashkimi, por përçarja. E ku përfundon e gjithë kjo? Askund, madje nuk përfundon kurrë. Rrota e historisë do të kthehet nga e para dhe njerëzimi është i destinuar te vuajë për diçka që i dha jetë vetë.
Çdo lider i një sistemi me një ideologji të caktuar politike, e ka trajtuar e paraqitur sistemin e tij si utopik. Te njejten gjë bëjne dhe liderët e demokracise moderne. Por nuk do të kete kurre një sistem ideal, sepse jemi njerez, jo robotë. Sa per demokracinë, eshte thjesht nje diktaturë mëse e zbutur, e cila i ka dhëne votën popullit, në menyrë që ta bëjë këtë të fundit të mendojë se ka diçka në dorë e të bjerë në qetësi duke siguruar inekzistencen e revolucioneve. Megjithatë skenaret qe luhen prapa skenave ndërkombëtare janë nje hipokrizi më vete. Gjithë sistemet kanë sulmuar njeri-tjetrin. Komunistët sulmonin demokratët, i quanin revizionistë. Kapitalizmi ishte i egër sipas tyre, ku peshku i madh hante te voglin. Demokratët kanë bërë të njejten manovër me komunistët. Herët a vonë një tjeter sistem do te krijohet ku do te hedhë poshtë demokracinë duke cilësuar veten më të denjë. Kjo ndodh e do të vazhdojë të ndodhë. Jemi të përfshirë në një monotoni të përjetshme pa kthim. Fatkeqësia më e madhe është se vertet që kjo është situata e vetme ku njerëzimi e ka të pamundur ta parandalojë.
Pra ajo që na ngelet te bëjmë, është thjesht të zgjedhim për ti perkitur një sistemi e një ideali që i pershtatemi më së miri. S’na ngelet gjë tjetër veçse të përfshihemi në këtë monotoni të tmerrshme, e ta jetojmë sa më mirë të mundemi. Por njerëzimi duhet të ketë diçka te qartë, që politika është rrenuesja e gjithckaje.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Kris Hasa - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+argumentuese/Koncept+personal+p%C3%ABr+bot%C3%ABn+e+politik%C3%ABs/2056
Vepra te ngjashme
Vetmia
Lloji: Ese argumentuese
Vetmia eshte nje ndjenje qe jo shume njerez e pelqejne,per te mos thene shumica e tyre.
Por ,ketu k...
ji vetevetja
Lloji: Ese argumentuese
" Mos u dëshpro! Do të vijë koha kur do të jesh i kerkuar nga ai që më së shumti të ka urrye...
Pranvera
Lloji: Ese argumentuese
Ishte data 21 mars .Zogjet kendonin me bukur se ditet e tjera ,lulet lulezonin dhe femijet luanin te...
"Sfidat e shekullit...
Lloji: Ese argumentuese
Kush do ta mendonte që pas zhvillimit të hovshëm të kohës, kulturës dhe njërëzimit, do të a...
Kush jam une?
Lloji: Ese argumentuese
Unë quhëm Frenci ...., por që të gjithë që më njohin më thërrasin Enco. Jam 15 vjeç dhe nj...
moshataret e mi nep...
Lloji: Ese argumentuese
Adoleshenca.
Te jesh adoleshent do te thote te ndjesh droje,te fillosh te mendosh si te rriturit,nd...
shkolla
Lloji: Ese argumentuese
Shkolla
Eshte ajo shtepi,
qe gjithmon tjep dituri
Eshte nje emer natyror
eshte emri SHKOLLE.
...
Mbresa udhetimesh
Lloji: Ese argumentuese
Ji vetvetja! Për këtë arsye ke ardhur në këtë botë – asnjë tjetër nuk ka lindur si ty dhe...
Libri "mema e dijes...
Lloji: Ese argumentuese
Librat jane nje det fjalesh i mbushur me dije e imagjinate. Jane celes i cili hap dyert e nje bote n...
nena ime
Lloji: Ese argumentuese
ne jete gjitjmon mbeshtetesh diku ,
per te ecur perpara ,per te frymezuar ,per te dhene kuraje te p...
ese argumentuese.Pe...
Lloji: Ese argumentuese
Teknologjia cdo dite edhe me shume po behet pjese e pandalshme e jeteve tona,duke i ndikuar ato.Avan...
pylli i heshtur
Lloji: Ese argumentuese
E cesht ky pyll kaq i vetmuar ku ska asnje njeri?E cesht kjo bote kur ska asnje pasterti?Kjo sesht p...
Shto komentin tend per vepren e mesiperme:
Mos perdorni fjalor banal! Komentet me fjalor banal do te fshihen!
