Qdo gje filloi ne nje mengjes,shpirti i trazuar ndiente ankthin e nates.
Dielli kishte shperndar rrezet edhe ne dhomen ku isha un.
Ne mesin e kater mureve ndihesha shum e vetmuar ,sikur askush te mos egzistonte , te gjith ti merrte vetetima.
Mundohesha te zgjohesha por nuk mundja,nuk kisha arsye per tu zgjuar.
Syt shetisnin brenda asaj dhome, sepse un per te isha e padukshme
Ne at moment seq mu ndalen syt ne kahun e nje qosheje te dhomes ku aty mbaja kujtimet e jetes qendronte i strukur shoku im i perjetshem -"Libri"- qe mu duk sikur qante ta mbaja ne duar dhe te mi tregonte sekretet qe i mbante .
Edhe pse ndihesha e merzitur nga vetmia ndjenjat mu ringjallen ,libri ma ktheu qetsin,me ndihmoi pa me gjykuar,pa me friksuar per te nesermen qe me sjell fati .
me keshilloi si nje engjull qe egziston vetem ne qiell , me zgjodhi kahun e rruges ku do te isha me e sigurt nga armiqet .
Libri te ndihmon qe aty ta gjesh personalitetin tend,koha jote esht libri yt .
Ne liber po e nxjerr kuptimin qe ma solli jeta ,sa e eger do te ishte bota po te mos egzistonte libri .
Kur lexoj librin imagjinata ime tejkalon qdo kufi .
Keshtu un duke kerkuar shokun qe ma dhuroi jeta e gjej veten ne liber .
-"Libri Shoku Qe Asnjeher Sme La Vetem"-
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Emri:
Angela
Email:
angelakacerri.ak@gmail.com
Komenti:
E vetmja ese domethënëse që kam lexuar deri më tani në këtë website,por doja t'ju bëja një vërejtje.Mendoj se pjesa e dytë e fjalisë së parë duhet të ishte:"...shpirti i trazuar ndjente ankthin e natës SË KALUAR...",përderisa e ke nisur me fjalën "mëngjes",por ju lumtë!Në këtë ese lexova ndjenja të vërteta.