12/07/2012
Cfare marrezie….
Era, si e arratisur nga spitali psikiatrik. Shiu i pire tape, s’di nga vete... Perplasen, zihen... vriten mes vet –e bejne Pogradecin si Haiti...
Rete e poshtra bejne tifozllek... Dyer, dritare: perplasen menjehere mbyllur si paralajmerim per ata qe duan te shpetojne koken... Por pemet jane me te tronditurat ketu, diridhen si purteke, pa e ditur fatin e tyre. Te pakten shumica e kane nje cati mbi koke tani per tani, ndersa te pastrehet s’kane perse te shqetesohen...!
Dhe.. pavaresisht shkaterrimit, demeve, une ndihem i rilindur, i cliruar. O zot, cfare ndjenje! Te qendrosh ne mes te kaosit dhe te buzeqeshesh, sepse e di pa dyshim I WILL SURVIVE!!!
* * *
Ikin dritat. Aq me mire! Cdo kush ka nevoje per pak adrenaline... Nje ulerime! OK, ndoshta jo aq adrenaline, por sa me shume, aq me mrie!
Cdo banor drejtohet per tek zhurma. Qendrojne si e ngrire ne pragun e deres te dhomes se gjumit te adoleshentes se pajete. Shtrire, atje ne ate pellgun e gjakute, me syte e hapur, te palevizur qe nga ai moment... Ua, cfare shenje: m’u ne zemer. E asnjeri prej atyre te pafateve nuk e degjon dot te qeshuren time te thelle... Por e ndjejne, e ndjejne pranine time nen lekuren e tyre... E shijojne aromen e VDEKJES.
Vertet, e pergezoj ate idiotin qe e kishte lene thiken ne ate menyre; shkaterrojne njeri-tjetrin pa vetedije. Cfare familje! Me pelqen. Por s’mbaron me aq... Kalojne 1-2 ore ne shok, pastaj motra e madhe shkon te marre lecke per te pastruar lengun e kuq ne dysheme. E fut lecken ne vaske, hap ujin dhe fillon shpelarjen. Ups! Nje tel korrenti aty siper cmendet per momentin e bie ne uje… Iku dhe vajza tjeter. Oh, vetem ta shihje tek dridhej ne sekondat e saj te fundit!!! Vertet, paskam zgjedhur shtepine e duhur sonte...
Te tjeret degjojne dicka e vijne me vrap. Kur... c’te shohesh..? Aq deshi mamaja. Shkon menjehere ne dhomen e saj dhe merr te paren kuti me ilace qe gjen. Oh, cfare rastesie! Qetesues... Shtrihet ngadale, pa mendime. Pse te mos e bej akoma me argetuese? Shkoj, e rrethoj, e ngulfat fare derisa te pendohet, por... shume vone e dashur! Tashme ne shtepi kane ngelur babi dhe djaloshi 5-vjecar. Por natyrisht, babai kthehet ne nje te luajtur mendsh, vrapon jashte dhe vritet diku ne ate shtrengate.
Mbetem vetem me djaloshin, haha. Mendoj se quhet Rajli. I afrohem, e eksploroj. Cudi, asnje lot! Thjesht struket ne qoshen e dhomes se ndenjes dhe dridhet kokeulur.
Valle, c’do te behet me vogelushin? Le te jetoje me makthet e kesaj nate ne cdo sy gjume qe merr. Le ta jetoje ate gjysme-jete vetem, fare vetem.
Ndaloi se dridhuri. S’me besohet ta kete zene gjumi ne ate shtepi horroresh. Papritur ngre koken, aq shpejt sa me tremb edhe mua! Me sheh. S’ka mundesi! Por ja, syte e tij qelibar me cajne krejt. C’eshte kjo? Sy te sapo-vuajtur qe pasqyrojne pasterti te plote shpirterore, me deperton tejpertej!!! Cfare po me ndodh?... C’te jete kjo krijese para meje??! Teper...teper e pafajshme. C’lloj energjie eshte kjo?!!! Aaaa!!!!!!!....
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Emri:
Elverije
Email:
EliEli@gmail.com
Komenti:
Shum tregim i bukur por duhet ti kishe shpjeguar me shume se si vdiqen personazhet dhe duhet ti shoqeroje me emocion dhe frike dhe jo me tallje
?
