Shekulli XX do te mbahet mend ne shume menyra si shekulli i imazheve te shtirura. Jetonin politikane qe fshehnin egoizmin e tyre pas disa buzeqeshjeve verbuese. Super modelet erresonin syte e njerezve duke perdorur makiazh per te mos nxjerre ne pah trupat e tyre anoreksike. Hollivudi nga ana tjeter krijonte heronj nga personazhe te mirenjohur si narciziste. Gjithsesi, asokohe jetonte nje person i vetem, per te cilen bota kishte imazhin e vertete. Kjo do te ishte Nene Tereza e Kalkutes, gruaja e njohur nderkombetarisht si shenjtore, idete dhe veprat pozitive te se ciles kalonin cdo kufi fetar e njerezor.
Me fjalimet e saj kudo neper bote, Nene Tereza synonte te ndergjegjesonte njerezit per te pastruar mendjen, zemren dhe shpirtin. „Rrenja e cdo te keqeje? Egoizmi“ – thoshte ajo. „Ndjenja me e shemtuar? Meria“ – thoshte ajo. Sigurisht, ishte nje besimtare katolike e devotshme, por nuk u mjaftua vetem me kaq. Ndryshe nga shume besimtare, e shihte te nevojshme te vepronte. Deri ne frymen e fundit tek ajo shfaqej deshira per te vazhduar me tej misionin e saj, ama s’e kundershtonte Zotin qe nuk e lejoi. Mbase ishte personi i vetem ne histori qe shfaqi dhe rrenjosi tek njerezit cdo vlere te mire, duke perfshire dhe patriotizmin. „Me gjak jam shqiptare, me nenshtetesi jam indiane“. Eshte mese e qarte se ajo e mbante koken pas, nuk e harronte kurrsesi prejardhjen. Pavaresisht gjithckaje, ajo ishte shqiptare. Ndiente dhimbje qe sistemi nuk e lejonte te shkelte vete vendin e vet. Sot kombi yne krenohet me figuren dhe veprat e saj.
Na bente thirrje ta duam njeriun, edhe pse ai eshte i paarsyeshem e i palogjikshem. Nene Tereza thoshe se nese ben mire, do te te veshin me qellime dytesore dhe egoiste, por prape s’ka rendesi, bej mire. Asaj nuk i interesonte se cfare mund te dilte nga gojet e individeve, sepse ne nje menyre apo ne nje tjeter dicka do te gjenin. Njeriu duhej t’i qendronte besnik vlerave dhe ideve te veta. Gjithcka tjeter s’kishte rendesi.
Paqja ishte synimi i saj kryesor, e per ta arritur, ajo mendonte se mund t’ja dilnim vetem nese perdornim vepra dashurie, gezimi e vellazerimi, jo arme qe shkaktojne plage ne trup e shpirt. Mosha ishte thjesht nje numer per te. Vitet i rendonin mbi shpine, sidoqofte vazhdonte rrugetimin e saj, e lumtur dhe e vendosur deri ne fund. I mesoi njerezit qe ne rast se nuk vraponin dot, te ecnin shpejt, nese s’e benin as kete atehere thjesht te ecnin, por kurre mos te ndalnin.
Njeriu kishte gjithmone dicka per te dhene sipas saj. Mbase jo ne menyre materiale, por nje kujdesje, nje buzeqeshje, do ta pasqyronte gezimin ne syte e femijeve apo te varferve. Gezimi duhet te jete nje nga engjejt e jetes sone, virtyt i nje personaliteti zemergjere. Ajo i lutej Zotit qe dashurine qe njerezit kishin dhene ta kthente perseri ne dashuri. Keto ishin armet e saj te vetme, lutja dhe dashuria.
Nene Tereza vinte jeten ne maje te cdo piramide. Ishte jeta ajo qe ishte e pacmuar, ajo qe ishte gjithcka. Me bindje te plote i mesonte njerezit ta adhuronin, ta pranonin, ta vleresonin e mbi te gjitha ta mbronin. Jeta mund te ishte dhe trishtim, kaloje. Zgjidhja gjehet per sa kohe njeriu e kerkon vertet.
Ishte Nene Tereza ajo qe nepermjet fjales dhe buzeqeshjeve po rikthente dhe njehere gjithe vlerat ne bote. Ishte ajo qe ishte e gatshme te dhuronte dhe shpirtin e saj qofte per te pare nje buzeqeshje me shume. Pesha e moshes nuk ndikoi aspak, perkundrazi, e beri me guximtare per te mos u ndalur per asnje arsye. Ne kohen kur njerezimi mbante ferrin ne zemer, ajo arriti t’i sillte parajsen para syve...
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Kris Hasa - http://sq.yourliterary.com/vepra.php?id=1942&lloji=Ese+pershkruese
Vepra te ngjashme
dit vjeshte
Lloji: Ese pershkruese
Duke folur e duke qeshur papritur filloi nje vetetim nje shi i bukur te gjith te mahnitur flisnim se...
Vjeshta Naim Frashe...
Lloji: Ese pershkruese
Vjeshta
Era qe frynte tani nuk ishte as ai flladi i lehte i
pranveres,as ai veriu i veres;ajo i...
Pyelli
Lloji: Ese pershkruese
Ne duhet te kujdesemi sa me shume per pyjet 🌳🌳. Duke mos i prer sepse pyelli eshte oksigjeni...
Durresi
Lloji: Ese pershkruese
Durresi,nje nder mrekullite e bukurise shqiptare, ka se cfare t`u ofroje vizitoreve. Shtirja buze de...
gjyshja ime
Lloji: Ese pershkruese
Gjyshja ime eshte nje grua punetore dhe shume e dashur per mua .Kudo ndjej zerin e saj te embel si d...
Nje person i dashur...
Lloji: Ese pershkruese
Nje person i dashur
Ah,sa e veshtire eshte te flasesh per nje person qe e do dhe te do shume.Aq shu...
shkolla ime
Lloji: Ese pershkruese
shkolla ime e dashur kur te shoh ty me vjen baelldi dhe kur vi ne shkolle me vjen per te qare nga ge...
Sikur te kisha edhe...
Lloji: Ese pershkruese
Ese
“Sikur të kisha edhe unë një jetë…”
Një jetë më ndryshe, me më shumë liri, paq...
VITI I RI
Lloji: Ese pershkruese
Festa e viti te ri Festa ime e preferuar eshte njera prej diteve me te festuar ne Bote secili popull...
Shoqeria ,pjese e j...
Lloji: Ese pershkruese
Shoqeria ,pjese e jetes sime
Shoket e shoqet e mia jane njerzit qe dua me shume , jane ata qe me ...
DETI ADREATIK
Lloji: Ese pershkruese
Deti Adreatik
O deti i kalter
Me valet e tua
Nëra pas tjetres
Hiq pa pushu
Nëna gjyshe ka a...
vitet shkollore
Lloji: Ese pershkruese
Per mu tashme kane kaluar 7 vite shkollore kaluan shume shpejt em gezim hidherim pore edhe thashethe...
/ 
