"Te gjithe kemi aftesi te vecanta"…
Secili prej nesh eshte unik dhe i vecante!Dikush ka aftesi te kendoj,dikush ka aftesi te pikturoje,dikush tjeter te flase shume mire ne publik etj...dhe keto aftesi na bejne me te vertete te vecante per dike dhe gjithashtu te jemi te dobishem per shoqerine!Por, per sa i perket personave me aftesi te vecanta, pse shoqeria duhet ti largoj dhe ti menjanoj nga rrethi i saj?!Cfare faji kane ata??! Mos ndoshta kane vrare dike ,apo kane goditur dike? ? Valle ata jane te padobishem per shoqerine?Apo ne nuk dime ti vleresojme aftesite e tyre speciale dhe unike?Po,kjo gje eshte shume e vertete!Ne jemi nje shoqeri teper e pazhvilluar saqe akoma nuk dime te bejme dallimin midis njerezve normale dhe atyre speciale...Sepse i japim rendesi vetem atyre gjerave per te cilat mund te kemi interes dhe mund te perfitojme dicka.Por ne fund te fundit nuk kemi marre asgje!Personat me aftesi te vecanta mund te na japin shume e me shume nga ato gjera qe ne kerkojme...Ne i njohim shume mire vlerat dhe virtytet njerezore,por ne fund te fundit sulemi pas gjerave materiale,ekonomike,financiare etj...dhe nga ana tjeter harrojme ato virtyte per te cilat kemi nevoje vertete ,te cilat na bejne te rendesishem ne shoqeri dhe na rrisin vlerat si person.Shpeshhere kemi nevoje te kujtohemi per keto vlera si : Dashuria,gezimi,bamiresia,paqj a,drejtesia e shume e shume te tjera...Keto vlera ne mund ti mesojme me se miri ne personat me aftesi te vecanta...Nuk them personat me aftesi te kufizuara,sepse ata nuk i kane te kufizuara aftesite e tyre,por ata kane shume lloje aftesish qe i bejne ata teper te vecante...Dhe me te vertete ne gjejme tek ata shume virtyte.Ne shpeshhere grindemi midis nesh per prona,pasuri,shtepi, por harrojme se rendesia me e madhe per te jetuar eshte "DASHURIA"...Ne kerkojme te kemi shume para,shtepi,fame etj...dhe i arrijme ti bejme tona keto gjera ,por brenda nesh mungon akoma dicka e cila na ben vertete te lumtur dhe te pasur ne shpirt ,dicka akoma me e rendesishme se keto,qe eshte "Gezimi"...Ne kemi shume gjera, por serish brenda vetes ndihemi bosh dhe shpeshhere te trishtuar!Ne kemi monotonine tone te perditshme.Dikush studion,dikush punon,dikush synon te arrije majat me te lartat te shoqerise dhe harrojme se ka njerez te tjere te cileve duhet ti kushtojme rendesi dhe te cilet kane me te vertete nevoje ,madje me shume se secili prej nesh... Ne flasim per bamiresi per nevojat e shoqerise por kur na vjen rradha neve te bejme dicka per nje person ne terhiqemi dhe themi me vete : Kjo,jo absolutisht nuk eshte puna ime ...Po atehere nese nuk e ben ti ate gje ,ate bamiresi,ate ndihme, valle kush do ta bej? ? ?Mos ndoshta atij te varfri,te semuri ose te braktisuri do ti vij buka prej qiellit?Shume dakord qe e ndihmon Zoti dhe i jep ndihme nepermjet nje tjeter personi...por ti pse duhet te tregohesh indiferent?Pse duhet te mbyllesh syte e tu dhe zemren tende kundrejt nje personi i cili me te vertete ka nevoje per ty ?Mendo miku im,provo,eksperimento se keto gjera jane me te vertete ato qe e pasurojne me te vertete nje individ.Provo te ndihmosh nje femije me aftesi te vecanta te luaj nje loje ose te kendoj nje kenge dhe do te shikosh se sa GEZIM dhe DASHURI rrezaton ne syte e atij vogelushi!Madje ky rrezatim do te vije dhe tek ti dhe do te ndjesh me te vertete nje lumturi qe kur me pare nuk e ke ndjere...Ti gezohesh sepse ke bere nje femije me te vertete te lumtur dhe kur e mendon mire mire nuk ke bere asgje te madhe...Por personat me aftesi te vecanta keto gjera kerkojne.Ata kerkojne dhe kane nevoje per gjera te vogla por te dhuruara me nje dashuri te madhe...Sepse dashuria eshte menyra me e mire e te dhuruarit...Edhe te varferit jane te vecante...Ata nuk i ben te vecante pasuria,fama etj...gjera te cilat ne mendojme se na bejne te vecante,por te varferit i ben te vecante skamja e tyre,thjeshtesia,uria,te qenit i zhveshur,te ftohtet etj...Por kjo vecanti nuk eshte si gjithe te tjerat ,sepse kjo vecanti ka nevoje per ndihmen e secilit prej nesh...Ndoshta eshte e veshtire te kuptojme kete lloj vecantie,por ky eshte realiteti sepse ne syte e zotit njerezit me te vecante jane pikerisht te varfrit,te braktisurit,te semuret...Ne mund te kerkojme te jemi te vecante ose speciale para njerezve por duhet ta dime se ne duhet te mundohemi ti pelqejme vetem zotit dhe jo njerezve...Keshtu cdo dite duhet te mendojme : Sot eshte nje dite e vecante per mua,sepse do shkoj dhe do bej te lumtur dike tjeter...dike i cili ka nevoje vertet me shume se cdokush tjeter,ka nevoje per ndhmen dhe dashurine time...Do gezojme bashke me ta ,do qajme bashke me ta,do lumturohemi bashke me ta ,dhe nje gje duhet ta kemi te sigurt se nese te gjitha keto gjera i bejme me nje DASHURI te madhe do te fitojme edhe ne bashke me ta ne nje bote tjeter e cila eshte e perkryer dhe unike...Cfare po presim me ? ?Na presin shume te varfer,te semure e te braktisur cdo dite ne rruge,ne lagje,ne shkolle e kudo tjeter.Te mbushemi me DASHURI brenda vetes dhe me te njejten dashuri te ndihmojme personat te cilet kane nevoje me shume se vetja...Cfare presim me? ?Le te nisemi...
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
