Të rrosh a të mos rrosh është një nga monologjet më të famshme të letërsisë botërore dhe një nga alternativat më dramatike në jetën njerëzore. Njeriu i gjendur përballë fatit të vet që nuk i ofron asnjë rrugëdalje. Në këtë moment tragjik hidhen ide për dukurinë e vdekjes.
- Ajo për të cilën njeriu nuk dyshon është paqja pafund pas vdekjes. Në raport me këtë të vërtetë që merret si absolute është shumë komode që njeriu në momentet më të vështira të jetës së tij, të kryejë vetëvrasje për të shpëtuar nga vuajtjet dhe ndëshkimet e fatit. Dikush ngec tek ëndrrat, që të shohësh ëndrra duhet që truri të punojë edhe pas vdekjes, por a mund të funksionojë ky tru në një trup të vdekur? Vetvetiu, mendimi shkon te e panjohura e cila lind frikën ndaj vdekjes. Është kjo frikë më shumë se dëshira për të jetuar që e mban njeriun të lidhur fortë pas jetës madje dhe kur i bien mbi kokë fatkeqësitë më të mëdha. Të jetosh me përgjegjësinë e realizimit të synimeve, e të mos humbasësh në oqeanin e meditimeve për të panjohurën.
- Të jetosh, duke i dhënë qëllimeve të tua jetë e nëse janë ende të paformuara, t’i krijosh. Kjo është të jetosh, nuk është thjeshtë të hash, të pish e të flesh. Gjithkush tanimë vlen aq sa ai krijon. Duhet të rrosh se jeta është më e shkurtër se vdekja. Të rrosh sepse jemi krijuar që të jetojmë, të punojmë dhe veprojmë për të mirën e vetes dhe të tjerëve; të krijojmë familje, të krijojmë miqësi, të përballemi me çdo gjë që na del përpara, të sfidojmë veten në gjithçka që na sjell jeta. Jetojmë për të qenë të gëzuar, pikëlluar, lumtur, ndonjëherë për të ndjerë dhimbje.
- Jeta është një imponim, nuk na ka pyetur nëse duam të vimë në këtë jetë, e s’do të na pyesë as nëse duam të shkojmë. Pra, nuk e dimë nga vijmë e as nga do të shkojmë, por ia vlen ta jetojmë jetën, meqë veç jemi pjesë e saj, dhe të nxjerrim më të mirën nga ajo, por, gjithnjë ka një “por”.
- Në qoftë se unë nuk jam gjallë, si mund të luftoj unë për një jetë më të mirë?! Gjallë mund të jesh edhe i instaluar me gypa oksigjeni rreth e rrotull, me memorie të humbur, dhe për më keq, në koma përgjithmonë. Mangësitë e theksuara fizike e vënë seriozisht në pikëpyetje kuptimin e jetës. Sa e sa njerëz jetojnë në varfëri e me kushte shumë drastike. E pra, të gjithë këta njerëz bëjnë të pamundurën që të jenë gjallë edhe pse vuajnë. Ka me mijëra arsye për të thënë të rrosh dhe kjo është zgjidhja, por ndonjëherë këto mijëra arsye shumëzohen me zero në çaste të errësimit të syve.
- Prandaj pyetja lind veç atëherë kur dhimbja gërmon thellë në shpirtin njerëzor, por kur ndodh kjo ka hapësirë më shumë për të ndjerë gëzimin, lumturinë, rëndësinë e jetës. Në përfundim them se është më mirë të jetosh, se duke jetuar do arrijmë edhe vdekjen, me vullnetin e çeliktë; me dëshirën e zjarrtë; me pasionin e fortë do të rrojmë.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Big G - http://sq.yourliterary.com/vepra.php?id=8002&lloji=Ese+filozofike
Vepra te ngjashme
Molla
Lloji: Ese filozofike
Eshte si molla e kuqe dhe perfekte qe nese e kafshon te mbush gojen plot me krimba. Manaferrat grumb...
Kush jam une?
Lloji: Ese filozofike
Une jam nje njeri si gjithe te tjeret. Kam nje identitet timin, familjen time si dhe deshirat e pref...
Libri
Lloji: Ese filozofike
Te gjithe e dime situaten ku ndodhemi,nje katastrofe boterore e cila mbylli brenda te gjithe njerezi...
Te rrosh a te mos r...
Lloji: Ese filozofike
Te rrosh a te mos rrosh...
Te zgjedhesh mes jetes dhe vjdekjes...
Te jetosh cfare te sjell fati, t...
Ne kete bote jemi p...
Lloji: Ese filozofike
Në këtë botë jemi për të...?
Kjo është një pyetje të cilën çdo njeri ja bën vetës.Dis...
Ne jemi ketu ne Tok...
Lloji: Ese filozofike
Sa herë kam qenë e mërzitur dhe i kam bërë vetjes një pyetje: “Pse jetoj unë?”, sa herë ...
''Te rrosh a te mos...
Lloji: Ese filozofike
Te rrosh a te mos rrosh?!Valle a s'eshte me mire te reflektosh?!
Te lejosh mendimet e strukura ne n...
Perse jemi ne toke ...
Lloji: Ese filozofike
Jeta eshte nje lufte. Eshte nje beteje qe duhet fituar. Eshte nje enderr qe duhet jetuar. Por.per...
Erdhe nje nat me e ...
Lloji: Ese filozofike
A di cfar eshte me e dhimbshme ne kete bot. Te braktisesh prej dashuris , e cila tashme te ka burgo...
Vleresoje jeten
Lloji: Ese filozofike
Shume njerez jeten e tyre e kane te ndare ne te mirat dhe te keqijat e tyre. Disa jetojne per qellim...
Kush jam une?
Lloji: Ese filozofike
Si cdo qenie qe jeton ne cdo vend,edhe une jam si ajo,jam nje shpirt i lire qe fluturoj per te gjetu...
''Buzëqeshja : Ila...
Lloji: Ese filozofike
Frymë e inspirimit , motivimit ,arsyes për ekzistencë dhe e forcës për të mbijetuar.Ajo e cila...
Shto komentin tend per vepren e mesiperme:
Mos perdorni fjalor banal! Komentet me fjalor banal do te fshihen!
