Të rrosh a të mos rrosh është një nga monologjet më të famshme të letërsisë botërore dhe një nga alternativat më dramatike në jetën njerëzore. Njeriu i gjendur përballë fatit të vet që nuk i ofron asnjë rrugëdalje. Në këtë moment tragjik hidhen ide për dukurinë e vdekjes.
- Ajo për të cilën njeriu nuk dyshon është paqja pafund pas vdekjes. Në raport me këtë të vërtetë që merret si absolute është shumë komode që njeriu në momentet më të vështira të jetës së tij, të kryejë vetëvrasje për të shpëtuar nga vuajtjet dhe ndëshkimet e fatit. Dikush ngec tek ëndrrat, që të shohësh ëndrra duhet që truri të punojë edhe pas vdekjes, por a mund të funksionojë ky tru në një trup të vdekur? Vetvetiu, mendimi shkon te e panjohura e cila lind frikën ndaj vdekjes. Është kjo frikë më shumë se dëshira për të jetuar që e mban njeriun të lidhur fortë pas jetës madje dhe kur i bien mbi kokë fatkeqësitë më të mëdha. Të jetosh me përgjegjësinë e realizimit të synimeve, e të mos humbasësh në oqeanin e meditimeve për të panjohurën.
- Të jetosh, duke i dhënë qëllimeve të tua jetë e nëse janë ende të paformuara, t’i krijosh. Kjo është të jetosh, nuk është thjeshtë të hash, të pish e të flesh. Gjithkush tanimë vlen aq sa ai krijon. Duhet të rrosh se jeta është më e shkurtër se vdekja. Të rrosh sepse jemi krijuar që të jetojmë, të punojmë dhe veprojmë për të mirën e vetes dhe të tjerëve; të krijojmë familje, të krijojmë miqësi, të përballemi me çdo gjë që na del përpara, të sfidojmë veten në gjithçka që na sjell jeta. Jetojmë për të qenë të gëzuar, pikëlluar, lumtur, ndonjëherë për të ndjerë dhimbje.
- Jeta është një imponim, nuk na ka pyetur nëse duam të vimë në këtë jetë, e s’do të na pyesë as nëse duam të shkojmë. Pra, nuk e dimë nga vijmë e as nga do të shkojmë, por ia vlen ta jetojmë jetën, meqë veç jemi pjesë e saj, dhe të nxjerrim më të mirën nga ajo, por, gjithnjë ka një “por”.
- Në qoftë se unë nuk jam gjallë, si mund të luftoj unë për një jetë më të mirë?! Gjallë mund të jesh edhe i instaluar me gypa oksigjeni rreth e rrotull, me memorie të humbur, dhe për më keq, në koma përgjithmonë. Mangësitë e theksuara fizike e vënë seriozisht në pikëpyetje kuptimin e jetës. Sa e sa njerëz jetojnë në varfëri e me kushte shumë drastike. E pra, të gjithë këta njerëz bëjnë të pamundurën që të jenë gjallë edhe pse vuajnë. Ka me mijëra arsye për të thënë të rrosh dhe kjo është zgjidhja, por ndonjëherë këto mijëra arsye shumëzohen me zero në çaste të errësimit të syve.
- Prandaj pyetja lind veç atëherë kur dhimbja gërmon thellë në shpirtin njerëzor, por kur ndodh kjo ka hapësirë më shumë për të ndjerë gëzimin, lumturinë, rëndësinë e jetës. Në përfundim them se është më mirë të jetosh, se duke jetuar do arrijmë edhe vdekjen, me vullnetin e çeliktë; me dëshirën e zjarrtë; me pasionin e fortë do të rrojmë.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Big G - http://sq.yourliterary.com/vepra.php?id=8002&lloji=Ese+filozofike
Vepra te ngjashme
paqja
Lloji: Ese filozofike
NE KETO VARGJE PASQYROHET DESHIRA PER NJE JETE ME TE MIRE,NJE JETE NE PAQE,NJE JETE PA LUFTE E KONFL...
Bota fshat global
Lloji: Ese filozofike
Ky esht nje term i perdorur gjeresisht kto vitet e fundit per te qe njerzit ndodhen aq larg sa edhe ...
Mbresa nga Shtepia ...
Lloji: Ese filozofike
Nje fasade ku cdo gjethe permban nje histori ,sa here leviznin nga era, ato po flisnin ,po drridhe...
Kush jam une ?
Lloji: Ese filozofike
Kush jam une?Eshte e veshtire ti japesh pergjigje pyetjes me te rendesishme filozofike.Si nje gjasht...
"Nëse humbet guxim...
Lloji: Ese filozofike
• 1. Nëse humbet guximin atëherë ke humbur vetveten. Ajo çfarë e mban gjallë një njeri dh...
frika
Lloji: Ese filozofike
Te gjithe kemi frike e shpehhere mund te frikesohemi pa qene nevoja.Gjithmone ajo ndenja e pasiguris...
THJESHT UNE
Lloji: Ese filozofike
Kush jam une?Eshte e veshtire ti japesh pergjigje pyetjes me te rendesishme filozofike.Si nje gjasht...
vdekja është akt ...
Lloji: Ese filozofike
Sot shumë njerëz rrëzohen gjatë jetës së tyre e më pas pyesin veten pse. Vetëm se jeta na rr...
Realitet apo trilli...
Lloji: Ese filozofike
Nje grimce pluhuri fshihet ne kornizat prej balte te nje pikture te fshehur ne dhomen e kujtimeve sh...
Ndjena dhe endrra e...
Lloji: Ese filozofike
Ishte nje nat me qiell te kthjellet ku e zbukuronin yjet dhe
e ndriqonte hena vezulluese e cila me...
Rrugetimi I jetes.
Lloji: Ese filozofike
Jeta eshte nje udhe e cila do kurajo dhe besim ne vetvete.Ajo ka pengesa,dhimbje,lote, humbje si dhe...
magjia e vepres se ...
Lloji: Ese filozofike
Don kishoti eshte nje veper per te cilen mundohemi qe ta kuptojme dhe te mesojme me teper rreth saj ...
Shto komentin tend per vepren e mesiperme:
Mos perdorni fjalor banal! Komentet me fjalor banal do te fshihen!
