Veprat me te pelqyera:
1) Ese per atdheun
2) Ese per pranv...
3) Vjeshta
4) Per pranveren
5) Si i kalova p...
Me shume
Veprat me te lexuara:
1) Ese per atdheun
2) Vjeshta
3) Si i kalova p...
4) Ese per pranv...
5) Mjedisi ku ne...
Me shume
 
YourLiterary | Shqip Faqja kryesore   Posto vepren tende   Abonohu   Projekte   Zgjidh gjuhen
 
YourLiterary.com

 
   
 
 
 
 
Sondazh:

Sa shpesh e perdorni YourLiterary.com?

Cdo dite
Cdo 2 dite
Cdo 3-4 dite
Cdo 5-7 dite
Me rralle
Data e postimit: 2019-05-05 19:18:25
Shikime: 5364
Raporto

Likes: 7 Dislikes: 1

Titulli: Rruga e Jetes

Lloji: Ese filozofike
Tema: Dallget e jetes.
Autori: Kevi Gjata
Shkolla: Gramoz Palushi
Klasa: X-E
Qyteti: Tirane
E-mail: Email eshte i fshehur!

Teksti:
Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

http://tbh.me

Ne nje moment nje heshtje me pushton trupin dhe ashtu i hutuar bije ne nje humnere dhe e vetmja mundesi jete ishte te kapesha per nje dege te holle peme dhe ashtu bera per te qendruar aty per disa kohe qe per fatin tim te mire ajo dege ishte mjafueshem e forte sa per te me dhene nje jete te dyte. Gjithcka qe prisja ishte qe dikush te me ndihmonte te dilja nga ajo humnere qe kisha rene, qofte dhe cicerima e nje zogu por asgje qetsia vazhdonte te me lendonte e te me hapte shum e shum plag qe nje zot e dinte se kur do sheroheshin. Ne nje moment mjerimi humbas dhe besimin ne zot, ishte vetmja ndjesi qe me kishte mbetur deri ne ato momemte. Kur papritur ndjej nje ndjenje qe e kisha harruar qe egzistonte ishte nje ndjenje qe thoshte te ngrihesha dhe kurr te mos dorzohesha. Papritur fillova te ngrija koken e te shikoja serish lart qe te gjeja nje mundsi per te dale nga ajo humnere e errët ndersa ajo ndjenje dalngadal po ktheheshe ne je ze qe sa vinte e beheshe me i fuqishem e me thoshte qe te provoja te dilja nga aty sepse ai do te me ndihmonte te ngjitesha serish. Sapo fillova te ringrihesha, hë degjova nje ciu-ciu, ishte nje gushkuq qe ja kishte dale te jetonte ne ate vend te llahtarshem ne ato momente u bera akoma me i forte per te perfunduar rrugen time por plaget qe me kishte shkaktuar ai terr i tmerrshem nk ishin sheruar por u mesova te jetoja me to. Pas shum vuajtjesh e sakrificash pashe nje drietez te vogel ne fund te atij tuneli vrastar. Dola nga ai tunel i frikshem por ika nga shiu e shkova ne bresher se ai tunel me nxorri ne nje oqean te pafund ku nuk dukej tok ne ato momente e vetmja ndjenj qe me ishte rikthuer ishte shpresa, nese e humbja dhe ate atehere do te humbja ne thellsin e oqeanit. Por fillova te besoja ne vetvete dhe notova e notova kur papritur pash nje ishull te vogel, shkova ne breg dhe i ulur ne mjerim po mendoja gjithcka kisha kaluar e gjithcka mesova nga ky rrugetim qe akoma zdija si do perfundonte por gjithsesi mora nje mesim shum te vlefshem se Shpresen, besimin te zoti dhe forcen qe ke brenda vetes mundohu te mos i humbesh kurr sepse nese humbet keto tre gjera do shkrihesh si kripa ne uje e do shuhesh si nje qiri dhe gjithcka qe do mbetet do jene vetem disa gjurme qe nuk do vlejne per asgje.




Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se bashku me linkun zyrtar te vepres!


Shembull:     Kevi Gjata - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+filozofike/Rruga+e+Jetes/6845


Vepra te ngjashme
Jeta eshte e bukur,...
Lloji: Ese filozofike
I gjalli ka lindur per te perjetesuar ndjenja,histori ,morale per te jetuar te bukuren te hidhuren t...
E vërteta e kësaj...
Lloji: Ese filozofike
Të gjithë të vërtetat kuptohen,por e vërteta e jetës është një enigmë e vërtetë.Është ...
Ne jemi ketu ne Tok...
Lloji: Ese filozofike
Ne jemi ketu ne Toke per te... Arsyeja se pse ne jemi ketu ne Toke, ndonjeh...
Frika...
Lloji: Ese filozofike
Frike.... Frike... Frike per cdo gje.... Frike per tu gezuar se mund te ndodhe dicka qe e prish... F...
prinderit
Lloji: Ese filozofike
njeriu mesoi te linde dhe te jetoje. por njerezit qe e priten ne lindje ishin prinderit .te gjithe m...
Vogëlushi im
Lloji: Ese filozofike
Porosia e babait Kur kthehem pas, në hapat e padukshëm të kujtimeve, më kujtohet dita e parë k...
”Te rrosh a te mo...
Lloji: Ese filozofike
Të rrosh a të mos rrosh…është një nga monologët më të famshëm e më të komentuar të le...
A duhet të përdor...
Lloji: Ese filozofike
Për mendimin tim jo,nuk duhet të përdoren,sepse edhe kafshët janë gjallesa. Kam dëgjuar se kaf...
Me e veshtire eshte...
Lloji: Ese filozofike
cfare esht qenia njerzore ne vtevete?Per Kete gje,ne cafrdo kuadri qe ta shohesh,asnje nuk ka nje p...
Ceshte jeta
Lloji: Ese filozofike
Ceshte jeta? Jeta eshte nje lufte qe duhet ta fitosh, nje det me stuhi qe duhet ta perballosh N...
Njeriu eshte farket...
Lloji: Ese filozofike
Shpesh, te gjithe ne ankohemi duke thene se jemi te paafte, por sigurisht qe gabohemi. Jo vetem une,...
Ku po shkojme me ka...
Lloji: Ese filozofike
Njerezit jane qenia me e larte dhe e bekuar si nga mendesia ahtu edhe nga jeta dhe pushteti.Ata jane...



Shto komentin tend per vepren e mesiperme:

Mos perdorni fjalor banal! Komentet me fjalor banal do te fshihen!
Shteti
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
5 + 6 =
Ikonat me te perdorura: Shiko me shume
Ju mund te vendosni deri ne 4 ikona ne komentin tuaj! Nese ju vendosni me shume, komenti nuk do te postohet.