YourLiterary.com | Ese, Tekst, Poezi, Tregime Shqip | Shqip | Vepra

Sondazh:

Sa shpesh e perdorni YourLiterary.com?

ID: 6845
Data e postimit: 2019-05-05 19:18:25
Shikime: 5018

Likes: 7 Dislikes: 1

Titulli: Rruga e Jetes

Lloji: Ese filozofike
Tema: Dallget e jetes.
Autori: Kevi Gjata
Shkolla: Gramoz Palushi
Klasa: X-E
Qyteti: Tirane
E-mail: Kevigjata10@gmail.com

Teksti:
Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!
http://tbh.me
Ne nje moment nje heshtje me pushton trupin dhe ashtu i hutuar bije ne nje humnere dhe e vetmja mundesi jete ishte te kapesha per nje dege te holle peme dhe ashtu bera per te qendruar aty per disa kohe qe per fatin tim te mire ajo dege ishte mjafueshem e forte sa per te me dhene nje jete te dyte. Gjithcka qe prisja ishte qe dikush te me ndihmonte te dilja nga ajo humnere qe kisha rene, qofte dhe cicerima e nje zogu por asgje qetsia vazhdonte te me lendonte e te me hapte shum e shum plag qe nje zot e dinte se kur do sheroheshin. Ne nje moment mjerimi humbas dhe besimin ne zot, ishte vetmja ndjesi qe me kishte mbetur deri ne ato momemte. Kur papritur ndjej nje ndjenje qe e kisha harruar qe egzistonte ishte nje ndjenje qe thoshte te ngrihesha dhe kurr te mos dorzohesha. Papritur fillova te ngrija koken e te shikoja serish lart qe te gjeja nje mundsi per te dale nga ajo humnere e errët ndersa ajo ndjenje dalngadal po ktheheshe ne je ze qe sa vinte e beheshe me i fuqishem e me thoshte qe te provoja te dilja nga aty sepse ai do te me ndihmonte te ngjitesha serish. Sapo fillova te ringrihesha, hë degjova nje ciu-ciu, ishte nje gushkuq qe ja kishte dale te jetonte ne ate vend te llahtarshem ne ato momente u bera akoma me i forte per te perfunduar rrugen time por plaget qe me kishte shkaktuar ai terr i tmerrshem nk ishin sheruar por u mesova te jetoja me to. Pas shum vuajtjesh e sakrificash pashe nje drietez te vogel ne fund te atij tuneli vrastar. Dola nga ai tunel i frikshem por ika nga shiu e shkova ne bresher se ai tunel me nxorri ne nje oqean te pafund ku nuk dukej tok ne ato momente e vetmja ndjenj qe me ishte rikthuer ishte shpresa, nese e humbja dhe ate atehere do te humbja ne thellsin e oqeanit. Por fillova te besoja ne vetvete dhe notova e notova kur papritur pash nje ishull te vogel, shkova ne breg dhe i ulur ne mjerim po mendoja gjithcka kisha kaluar e gjithcka mesova nga ky rrugetim qe akoma zdija si do perfundonte por gjithsesi mora nje mesim shum te vlefshem se Shpresen, besimin te zoti dhe forcen qe ke brenda vetes mundohu te mos i humbesh kurr sepse nese humbet keto tre gjera do shkrihesh si kripa ne uje e do shuhesh si nje qiri dhe gjithcka qe do mbetet do jene vetem disa gjurme qe nuk do vlejne per asgje.

Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se bashku me linkun zyrtar te vepres!

Shembull: Kevi Gjata - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+filozofike/Rruga+e+Jetes/6845

Vepra te ngjashme

Me mungon Lloji: Leter Nuk di se cka te shkruaj me perpara kam aq shum gjera brenda vetes te cilat kam nevoj ti zbras diku ...	Jeta Lloji: Tekst pershkrues Deri para 1 viti kam menduar se gjerat qe po kaloja ishin tr veshtira dhe qaja per gjera qe tani kur...	Nje miqesi e paharr... Lloji: Tregim -Sot,rruga me dukej me e gjate sikur asnjeher me pare,isha me gazmore dhe ndjehesha me mir.Duke ecur...
Me shoqen time Lloji: Tregime erotike Isha nje dite une vetem ne shtepi. Nuk kisha cfare te beja dhe vetem rrija kot ne kompjuter.Dhe ne a...	Vizita ne planetin ... Lloji: Ese pershkruese Ishte viti 2145. Qielli I ndricuar nga rrezet e arta te diellit rrembente vemendjen e njerzve. Natyr...	Sikur te kisha edhe... Lloji: Ese pershkruese ... sa jete mizore! As njehere nuk jam menduar kaq shume sa jam menduar keto dite. As njehere nuk ka...
Ndjena dhe endrra e... Lloji: Ese filozofike Ishte nje nat me qiell te kthjellet ku e zbukuronin yjet dhe e ndriqonte hena vezulluese e cila me...	Shiu Lloji: Ese pershkruese Kur u zgjova ndjeva nje zhurme te vogel...ishte shiu i cili binte pa pushim...Ky shi te them te drej...	Bota ime Lloji: Ese filozofike Bota ku jetoja une? Ishte thjesht perfekte. Une jetoja ne kutizen time te kristalte.Ne ate Kutize qe...
frika Lloji: Ese filozofike Te gjithe kemi frike e shpehhere mund te frikesohemi pa qene nevoja.Gjithmone ajo ndenja e pasiguris...	Dashuri, krenari dh... Lloji: Tregime dashurie kjo histori qe mund t'ju tregoj tani mund t'ju duket e pazakonte. megjithate kjo histori qe ende vaz...	dashuria e pare Lloji: Poezi meditative-filozofike Dahuria e par! Pranvvera sapo kishte shpalosur batanijen e saj,plot ngjyra dhe aromra magjepsese,me...