Të dy kanë mbi kurriz koleksionin e dekoratave për letërsinë që krijuan dhe njëkohësisht, thesin e rëndë të mediokriteteve politike, që i mbuluan me figura letrare. Të dy janë gjigandë të kulturës dhe njëkohësisht, përgjegjës për zbukurimin e një epoke të gënjeshtërt. Të dy kanë meritën që gatuan bukën e kulturës për popullin shqiptar dhe njëkohësisht, fajin për faktin se gjatë gatimit, brenda miellit, futën edhe helmin! Kjo, natyrisht mund të thuhet për të gjithë njerëzit, që u morën me propagandën kulturore, por ndryshe prej të tjerëve, atyre të dyve, populli u besonte çmendurisht! Askush prej tyre nuk ka për detyrë të japë llogari para nesh, sepse nuk ishim ne, që i zgjodhëm, apo caktuam ata, si poetë, por gjithashtu, askush prej tyre, nuk ka të drejtë t’i verë vetes cilësimin e disidentit, në universin e gënjeshtrës, ku ata nuk na thanë dot, të vërtetën. Agolli apo Kadare? Kjo pyetje ka 50 vjet që shtrohet, por duket se në hapësirat e sotme letrare, ka përsëri vend që emrat e tyre të përmenden, si më të mirët. Kjo, sepse periudha e pas viteve 90-të, ende nuk ka qenë e mjaftueshme, për të kristalizuar një emër të ri, që të kapërcejë modelin e tyre. Ose, thjesht ngaqë ata, ishin vërtetë dy njerëz të talentuar që ranë mbi hapësirat shqiptare, në një kohë të vështirë, si dy qirinj ndriçues, ose, si dy katalizatorë të së keqes.
Ja thote Spartak Ngjela per ata te dy.
Letërsia shqiptare e atyre viteve, kishte vetëm dy prozatorë: Ismail Kadarenë e Dritëro Agollin, të cilët edhe sot janë ende prozatorët më të mirë, dhe pastaj vinte një vakum heshtjeje. Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur, menjëherë krijoi një pështjellim te barbarët e 6 shkurtit, të cilët nuk po e pranonin dhe bashkë me ta edhe qarqet e shkrimtarëve ultramediokër të regjimit, të cilët ishin shtuar shumë në katër vitet e fundit, si refleks i goditjes së frymës europiane në Shqipëri. “Kronikë në gur”, pa diskutim që ka hapur një epokë të re në kulturën shqiptare dhe sidomos në vizionin për letërsinë. Ai roman nuk kishte asnjë lidhje me propagandën e atëhershme dhe dukej se, po të kalonte pa një kundërshtim zyrtar, diçka do të ndryshonte në Shqipëri. Ndërsa, ai që besoj se arriti një tjetër kulm ishte romani brilant i Dritëro Agollit, “Shkëlqimi dhe rënia e Shokut Zylo”. Një humor i nivelit të lartë dhe një sarkazëm e tallje e madhe me administratën e shtetit të atëhershëm. Ishte një gjë krejt e paimagjinueshme për Shqipërinë e atyre viteve një roman i atillë, por historia na ka treguar se, talenti dhe koha ecin paralel. Forca artistike e dy shkrimtarëve të nivelit të lartë në Shqipëri, Kadaresë dhe Agollit, e kishte kapur ndryshimin që duhej të vinte për të shpëtuar gjendjen dhe ishte hedhur përpara shoqërisë dhe vetë regjimit.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
me - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+e+krahasim-kontrastit/Dritero+agolli+Ismail+kadare/1120
Vepra te ngjashme
ai dhe une
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
ai pelqen futbollin une pelqej volejbollin.une pelqej motin e ngrohte ai pelqen motin e ftohte.ai p...
Miq e shoke!
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Miqesia eshte nje nga gjerat me te rendesishme ne jete. Cdokush e ka nje grup miqesie, nje mik t...
zhurma dhe qetesia
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Imagjino nje vend ku ka nje qetesi absolute nje vend vend te rrethuar nga natyra e gjelber,bar,peme,...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
ARDHMËRIA E KOSOVË-s
O vendi im i dashur, çfarë po ndodh me ty, çfarë po të bëjnë...
Ngjarja Eugjen Onj...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Ngjarja
Eugjen Onjegini përbën nje lloj te vecante letrar midis poemes dhe romanit nga kritika ...
Ditet me Shi dhe Di...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Ditet me shi dhe me diell jane pjese e jetes. Sic jane dhe ditet me shi ose me diell, ne kete menyre...
Bazuar ne tingujt
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Duke folur e duke qeshur papritur pashe nje "zjarr ne qiell"... nje vetetime ne qiell. Filloi n...
Vetmia apo shoqeria
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Ne e dime te gjithe se vetmia eshte gjeja me e keqe,por jo gjithmon edhe vetmia ka avantazhet e saj ...
Jeta reale e leters...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Jeta reale e letersia……………………
Per shume njerez jeta reale eshte dicka monotone, e...
Ese
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Zhvillimi i jeteses ne menyre sa me normale eshte objektivi i gjithesecilit prej nesh.Koncepti per m...
Fshati apo qyteti
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Ne fshat ka nje jete me ajer te paster, me me pak makina, ka shtepi private dhe vila personale, me n...
Don kishoti
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Don Kishoti eshte nje zoteri nga Spanja qendrore, qe pasi kishte lexuar shume libra mesjetare kalors...
Komentet e fundit!
Emri:
MILANISTI
Email:
milanosiamonoi@yahoo.com
Komenti:
Ese e mire por mund te ishte dhe me e mire
