Të dy kanë mbi kurriz koleksionin e dekoratave për letërsinë që krijuan dhe njëkohësisht, thesin e rëndë të mediokriteteve politike, që i mbuluan me figura letrare. Të dy janë gjigandë të kulturës dhe njëkohësisht, përgjegjës për zbukurimin e një epoke të gënjeshtërt. Të dy kanë meritën që gatuan bukën e kulturës për popullin shqiptar dhe njëkohësisht, fajin për faktin se gjatë gatimit, brenda miellit, futën edhe helmin! Kjo, natyrisht mund të thuhet për të gjithë njerëzit, që u morën me propagandën kulturore, por ndryshe prej të tjerëve, atyre të dyve, populli u besonte çmendurisht! Askush prej tyre nuk ka për detyrë të japë llogari para nesh, sepse nuk ishim ne, që i zgjodhëm, apo caktuam ata, si poetë, por gjithashtu, askush prej tyre, nuk ka të drejtë t’i verë vetes cilësimin e disidentit, në universin e gënjeshtrës, ku ata nuk na thanë dot, të vërtetën. Agolli apo Kadare? Kjo pyetje ka 50 vjet që shtrohet, por duket se në hapësirat e sotme letrare, ka përsëri vend që emrat e tyre të përmenden, si më të mirët. Kjo, sepse periudha e pas viteve 90-të, ende nuk ka qenë e mjaftueshme, për të kristalizuar një emër të ri, që të kapërcejë modelin e tyre. Ose, thjesht ngaqë ata, ishin vërtetë dy njerëz të talentuar që ranë mbi hapësirat shqiptare, në një kohë të vështirë, si dy qirinj ndriçues, ose, si dy katalizatorë të së keqes.
Ja thote Spartak Ngjela per ata te dy.
Letërsia shqiptare e atyre viteve, kishte vetëm dy prozatorë: Ismail Kadarenë e Dritëro Agollin, të cilët edhe sot janë ende prozatorët më të mirë, dhe pastaj vinte një vakum heshtjeje. Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur, menjëherë krijoi një pështjellim te barbarët e 6 shkurtit, të cilët nuk po e pranonin dhe bashkë me ta edhe qarqet e shkrimtarëve ultramediokër të regjimit, të cilët ishin shtuar shumë në katër vitet e fundit, si refleks i goditjes së frymës europiane në Shqipëri. “Kronikë në gur”, pa diskutim që ka hapur një epokë të re në kulturën shqiptare dhe sidomos në vizionin për letërsinë. Ai roman nuk kishte asnjë lidhje me propagandën e atëhershme dhe dukej se, po të kalonte pa një kundërshtim zyrtar, diçka do të ndryshonte në Shqipëri. Ndërsa, ai që besoj se arriti një tjetër kulm ishte romani brilant i Dritëro Agollit, “Shkëlqimi dhe rënia e Shokut Zylo”. Një humor i nivelit të lartë dhe një sarkazëm e tallje e madhe me administratën e shtetit të atëhershëm. Ishte një gjë krejt e paimagjinueshme për Shqipërinë e atyre viteve një roman i atillë, por historia na ka treguar se, talenti dhe koha ecin paralel. Forca artistike e dy shkrimtarëve të nivelit të lartë në Shqipëri, Kadaresë dhe Agollit, e kishte kapur ndryshimin që duhej të vinte për të shpëtuar gjendjen dhe ishte hedhur përpara shoqërisë dhe vetë regjimit.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
me - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+e+krahasim-kontrastit/Dritero+agolli+Ismail+kadare/1120
Vepra te ngjashme
Ditet me Shi dhe Di...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Ditet me shi dhe me diell jane pjese e jetes. Sic jane dhe ditet me shi ose me diell, ne kete menyre...
Pranvera dhe Dimri
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Pranvera eshte nje nga stinet me te bukura dhe me te hareshme te vitit.Ne kete stine celin lulet,dal...
Miq e shoke!
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Miqesia eshte nje nga gjerat me te rendesishme ne jete. Cdokush e ka nje grup miqesie, nje mik t...
AI DHE UNE
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
AI KA GJITHMON VAPE ,UNE KAM GJITHNJE FTOHTE.VERES,KUR VERTET BEN SHUM NXEHTE ,SBEN GJE TJETER VECSE...
shkrimtari dhe poli...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
politika dhe shkrimtari jane krejt te kunderta me njera tjetren por qe te dyja trajtojne tema intere...
Kuazimodo dhe Esmer...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Ne kryevepren e Hygoit “Katedralja e Parisit” hasim dy personazhe sa te ndryshem aq edhe te njej...
zhurma dhe qetesia
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Imagjino nje vend ku ka nje qetesi absolute nje vend vend te rrethuar nga natyra e gjelber,bar,peme,...
Dimri
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Dimri është stina më e mrekullueshme që kam parë.Bora bie me flokët e saj të bardhë duke mbu...
Bazuar ne tingujt
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Duke folur e duke qeshur papritur pashe nje "zjarr ne qiell"... nje vetetime ne qiell. Filloi n...
Rinia ne kohen e di...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Rinia ne kohen e diktatures ishin me te perqendruar tek vetja,nuk u tregonin gjithcka prinderve te t...
Dashuria dhe Urrejt...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Dashuria dhe Urrejtja !
Urrejtja dhe Dashuria dy ndnjenja te fuqishme jane pjese e pandashme te ...
Jeta reale e leters...
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Jeta reale e letersia……………………
Per shume njerez jeta reale eshte dicka monotone, e...
Komentet e fundit!
Emri:
MILANISTI
Email:
milanosiamonoi@yahoo.com
Komenti:
Ese e mire por mund te ishte dhe me e mire
