Të rrosh a të mos rrosh është një nga monologjet më të famshme të letërsisë botërore dhe një nga alternativat më dramatike në jetën njerëzore. Njeriu i gjendur përballë fatit të vet që nuk i ofron asnjë rrugëdalje. Në këtë moment tragjik hidhen ide për dukurinë e vdekjes.
- Ajo për të cilën njeriu nuk dyshon është paqja pafund pas vdekjes. Në raport me këtë të vërtetë që merret si absolute është shumë komode që njeriu në momentet më të vështira të jetës së tij, të kryejë vetëvrasje për të shpëtuar nga vuajtjet dhe ndëshkimet e fatit. Dikush ngec tek ëndrrat, që të shohësh ëndrra duhet që truri të punojë edhe pas vdekjes, por a mund të funksionojë ky tru në një trup të vdekur? Vetvetiu, mendimi shkon te e panjohura e cila lind frikën ndaj vdekjes. Është kjo frikë më shumë se dëshira për të jetuar që e mban njeriun të lidhur fortë pas jetës madje dhe kur i bien mbi kokë fatkeqësitë më të mëdha. Të jetosh me përgjegjësinë e realizimit të synimeve, e të mos humbasësh në oqeanin e meditimeve për të panjohurën.
- Të jetosh, duke i dhënë qëllimeve të tua jetë e nëse janë ende të paformuara, t’i krijosh. Kjo është të jetosh, nuk është thjeshtë të hash, të pish e të flesh. Gjithkush tanimë vlen aq sa ai krijon. Duhet të rrosh se jeta është më e shkurtër se vdekja. Të rrosh sepse jemi krijuar që të jetojmë, të punojmë dhe veprojmë për të mirën e vetes dhe të tjerëve; të krijojmë familje, të krijojmë miqësi, të përballemi me çdo gjë që na del përpara, të sfidojmë veten në gjithçka që na sjell jeta. Jetojmë për të qenë të gëzuar, pikëlluar, lumtur, ndonjëherë për të ndjerë dhimbje.
- Jeta është një imponim, nuk na ka pyetur nëse duam të vimë në këtë jetë, e s’do të na pyesë as nëse duam të shkojmë. Pra, nuk e dimë nga vijmë e as nga do të shkojmë, por ia vlen ta jetojmë jetën, meqë veç jemi pjesë e saj, dhe të nxjerrim më të mirën nga ajo, por, gjithnjë ka një “por”.
- Në qoftë se unë nuk jam gjallë, si mund të luftoj unë për një jetë më të mirë?! Gjallë mund të jesh edhe i instaluar me gypa oksigjeni rreth e rrotull, me memorie të humbur, dhe për më keq, në koma përgjithmonë. Mangësitë e theksuara fizike e vënë seriozisht në pikëpyetje kuptimin e jetës. Sa e sa njerëz jetojnë në varfëri e me kushte shumë drastike. E pra, të gjithë këta njerëz bëjnë të pamundurën që të jenë gjallë edhe pse vuajnë. Ka me mijëra arsye për të thënë të rrosh dhe kjo është zgjidhja, por ndonjëherë këto mijëra arsye shumëzohen me zero në çaste të errësimit të syve.
- Prandaj pyetja lind veç atëherë kur dhimbja gërmon thellë në shpirtin njerëzor, por kur ndodh kjo ka hapësirë më shumë për të ndjerë gëzimin, lumturinë, rëndësinë e jetës. Në përfundim them se është më mirë të jetosh, se duke jetuar do arrijmë edhe vdekjen, me vullnetin e çeliktë; me dëshirën e zjarrtë; me pasionin e fortë do të rrojmë.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Big G - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+filozofike/T%C3%AB+jesh+a+mos+t%C3%AB+jesh/8002
Vepra te ngjashme
Jeta eshte e bukur,...
Lloji: Ese filozofike
I gjalli ka lindur per te perjetesuar ndjenja,histori ,morale per te jetuar te bukuren te hidhuren t...
ese
Lloji: Ese filozofike
Realiteti njerezor tregon dhe pranon qe ka njerez qe per merita, per vlera apo per arsye te vecanta ...
Pro apo kundër uni...
Lloji: Ese filozofike
Për mendimin tim është më mirë të kesh uniformë shkolle sesa të mos kesh. Nëse pyesni pse,k...
...
Lloji: Ese filozofike
"Te gjithe kemi aftesi te vecanta"…
Secili prej nesh eshte unik dhe i vecante!D...
Ne kete bote jemi p...
Lloji: Ese filozofike
Në këtë botë jemi për të...?
Kjo është një pyetje të cilën çdo njeri ja bën vetës.Dis...
''Lumturia apo vuaj...
Lloji: Ese filozofike
Perspektivë e vizualizuar në mënyrë unike ,individuale , autentike dhe më e rëndësishmja e nd...
Rrugetimi I jetes.
Lloji: Ese filozofike
Jeta eshte nje udhe e cila do kurajo dhe besim ne vetvete.Ajo ka pengesa,dhimbje,lote, humbje si dhe...
Zhgënjimi
Lloji: Ese filozofike
Zhgënjimi...Të zhgënjehesh...ç'do të thotë?! Hë...Të zhgënjehesh do të thotë të humbasë...
Figura e çmitizuar...
Lloji: Ese filozofike
Të pyesësh Migjenin,për figurën e gruas,një stuhi shpehish do të vërshohej para teje.
Gruaja...
Ku po shkojme me ka...
Lloji: Ese filozofike
Te rritesh ne nje bote te tille… ku njerzit zhvishen nga dashamiresia dhe sjellin revolucion indiv...
Mbrojtja e mjedisit
Lloji: Ese filozofike
Ne qytetari sot tema ishte “Mbrojtja e mjedisit” ku ne fund te ores mesuesja na dha si detyre te...
Koha
Lloji: Ese filozofike
Po c’eshte kjo gje e mallkuar .. kjo formule komplekse qe e quajme kohe?
A ekziston vertete ajo? ...
Shto komentin tend per vepren e mesiperme:
Mos perdorni fjalor banal! Komentet me fjalor banal do te fshihen!
