Vetmi.Qetesi.Shpesh me pelqen te rri vetem.Te shijoj qetesine dhe erresiren.Shpesh ndjehem mire dhe arsyetoj ne keto rrethana.Por kjo qetesi,kjo vetmi me mbeshjell me frike.Me ben te mendoj gjera te paqena,me fut ne nje bote ku shof c'ka nuk mund te shof.Friksohem.Me ben te mendoj se dikush eshte aty.Por aty nuk esht askush.Mundohem te qetesohem.Shpesh arsyetoj dhe mendoj se eshte gjithcka e pakuptimte.Nuk e kuptoj si frika me mberrthen ku ne dhome nuk ndodhet askush.Une i vetem.Dhe qetesia perreth.Perse me frikeson valle kjo gje?C'ndodh?Ndonjehere mendoj se dikush qendron mbrapa meje.Kthehem tere frike, me zemren e dale nga kraharori,por aty nuk eshte askush.Ne fakt eshte dikush.Dikush qe imiton levizjet e mija.Dikush qe me shoqeron gjithmon nga mbrapa.Valle nga vete hija ime te frikesohem?Askush nuk e shpjegon dot,kete gjendje qe te mberthen kur je ne shoqerine e vetmise.Gjithmone te verviten ne mendje mendime te frikshme,mizore qe te fusin friken thelle e ne palse dhe ku nuk mund te rrish me i qete.Pse valle u trembemi kaq shume vetmise?Pse me torturojne kaq shume keto mendime?Pse ato nuk shfaqen kur jam ne shoqerine e te tjereve?Ahhh,Sa shume pyetje.Por nuk ka pergjigje.Sepse askush nuk do te arrij dot ta mposhte kete frike nga vetmia...
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Emri:
shaela
Email:
shaela@gmail.com
Komenti:
bravo per esene eshte e mrekullueshme eshte e vetmja ese qe me ka pelqyer nga te gjitha ese-te qe kishe bere per friken dhe vetmine . te lumte . fale teje mundem te kuptonim vertet se cishte frika nga vetmia