Nuk di se cka te shkruaj me perpara kam aq shum gjera brenda vetes te cilat kam nevoj ti zbras diku andaj po ja le te gjitha kesaj letre,perderisa po shkruaj kete kam shpirtin shume te lodhur dhe syt te mbushur me lot.
Ishe nje njeri qe erdhe ne jeten time ne nje kohe shum te veshtir per mua edhe pse isha ende e vogel.Ehhh e vogel kjo gje me beri qe te humbisja dicka qe tani do te mund tja dija vleren me shum se gjithchkaje por ja pra qe njeriu ndonjeher nuk mund ti mendoj gjerat ne kohen kur duhet,mendoj se tani mund ti kuptoj disa gjera me mir por ty te humba.E pranoj qe ne fillim ndoshta nuk kam qen sic duhet sepse kisha frig te besoja por me pas u lidha aq shum me ty,me beso kur lexoja ndonje sms nga ti degjoja edhe zerin tend.Nuk edi a isha une ajo qe gabova me deshir apo rrethanat te cilat me nxitnin te largohem nga ti,ishte kohe shum e veshtir edhe per mua sepse kado qe sillesha dikush thonte dicka per ty,jo ai nuk esht per ty,ste don dhe erdhi koha kur ti nuk kishe koh per mua ende se kuptoj se cfar te largoj,me vete thash do ta harroj dhe te shkruajta se dua ta perfundoj.Kisha ne koke shume mendime me ishin mbledhur te gjitha gjerat se bashku,nuk dija nga te kthehesha e nga te shkoj.Kaluan 2 muaj nuk mundesha ta vazhdoj pa ty me mungonte gjithcka e jotja bisedat,shikimet,perqafimet.Mb lodha te gjith forcen dhe te shkruajta perseri por me nuk ishe si qe njoha un dikur,nuk mund ta harroj at nat me the fjal te cilat nuk i prisja nga ti,edin cila ishte me e rende „nuk te detyrova me zor te me duash“.Me zuri mengjesi me lot ne sy,nuk kisha pergjigje per asnje nga pyetjet e mia.Por un nuk hoqa dor nga ti,e ula veten posht duke tu lutur ty cdo nat me lot ne sy.Erdhi koha ku u dorzova,ja pranova vetes qe cdo gje mbaroi.Kaloi 1 vit por kur nuk i humba shpresat per ne dy,cdo nat mendoja si do ishte po te te kisha edhe njeher,sa gabime do te doja ti permisoj.Tani para pak kohesh pas disa bisedave qe ne kishim fillova te humbas te gjitha shpresat,thash me vete nuk mund ta detyrosh dike me zor te te doj dhe vendosa qe te largohem nga kto mendime,kto net pa gjum dhe te te le te lir ne jeten tende.Sedi a eshte fati a serish un me endrrat e mia te kota,te telefonova,foli dikush tjeter por ti e njohe qe nuk isha une,ehh valle per nje koh aq te gjat nuk harrohet zeri dikujt apo ishte se edhe ti me ke dashur mua shum.Nuk mund ta shpreh me fjal sa me kishte mar malli per zerin tend,u humba nuk edija se cfar po ndodh ,sa degjova zerin tend mu kujtua gjithcka qe patem ne,ishte nje moment ku isha shum e lumtur por edhe u merzita sepse po kujtoja dicka qe me smund ta kisha.Erdhi edhe dita qe te takoheshim,nuk po me kalonte koha mendoja sa ke ndryshuar,eshte e veshtir shum mos ta shohesh per nje koh te gjat njeriun qe e dashuron.Sa te pash doja te te jepja nje perqafim te fort te te tregoja sa me mungon por nuk munda,nuk mundesha as te flas dicka tjeter kur te shikoja ne sy shihja gjithcka qe ne kaluam.Por a edin cila eshte me e veshtira nga te gjitha sapo fillova te kem shprese dhe ajo shum shpejt po shuhet,ti nuk je si me par ,nuk jan gjestet e tua keto,sikur ka ardhur dikush tjeter ne vend teje.Sot edhe njeher kutpova se sa shum te kam larguar nga vetja,dhe qe shpresat e mija jan te kota,mendja me thot qe te largohem e ndresa zemra me thot te pres edhe pak.Sdi cilen ta degjoj,a thua vall cila ka te drejt.Me te vertet enderroja shum qe te ishim edhe nje her,te permisoja cdo gje te gabuar por perderisa e shoh ti mua me ke harruar.Kam shum pyetje me veten time „Nese me ke harruar pse erdhe te me takoje“ ose nese nuk me don „Pse ashtu me dashuri me shikoje?“.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
