Ky tregim flet për një zog i cili jeton ne një kulle te larte dhe një djalë qe dëshiron te ja merre zogut këngën. Zogu këndonte aq bukure sa që bënte qe trëndafilat te lulëzojnë me fletët e tyre te blerta. Djali i cili jetonte ne një dhome te kullës fliste me ëmbëlsi. Ai një nate ju afrua zogut dhe i tha :
Dua këngën tende. Ti mund te gjesh ndonjë kënge tjetër, djali ja kërkoi këngën zogut sepse me këngën e tij te bukur te gjithë do ta donin djalin.
Djali priti disa dite dhe doli qe ta kërkonte zogun qe te ja merte këngën zogut. Duke e kërkuare dëgjoi një jelkone ! Ai donte ta ndiqte por jehona e ndiqte. Jehona arriti deri te veshët e djalit dhe i tha :
- Mos e kërko zogun kot atë nuk munesh qe ta gjesh me.
Djalit iu kujtua kur zogu i tha qe me miredo te ishte qe ai ta mbante këngën e kurse djali duhet qe ta mbante fjalën.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Emri:
Rejan Sula
Email:
rejansula@gmail.com
Komenti:
Djalit iu kujtua kur zogu i tha qe me miredo te ishte qe ai ta mbante këngën e kurse djali duhet qe ta mbante fjalën.
Nuk po e kuptoj kete pjsen
Emri:
Rejan Sula
Email:
rejansula@gmail.com
Komenti:
Djalit iu kujtua kur zogu i tha qe me miredo te ishte qe ai ta mbante këngën e kurse djali duhet qe ta mbante fjalën.
Nuk po e kuptoj kete pjsen