Shqiperia ime ! Sa herë mendja më kuvendon me Ty, moj Nënë e madhe, vetja më duket gjithmonë e vogel, e vogel e, që e ndjej së ledhatimi yt më duhet patjeter që të më rritë e, të më mbruaj me dashurinë për Ty, nëna Shqiperi.
Marr shkas të shkruaj këto pak radhë për Ty, nëna ime Shqiperi, nga afrimi i një moment të shenuar më shkronja gjaku e, që koha u ka dhënë shkelqimin e arit, e, ky moment është 70-vjetori i Çlirimit tënd nga pushtuesit nazi-fashistë e bashkëpunëtorët e tyre. Kombet e popujt kanë në historinë e tyre pika fillimi e vijimësie, të cilat harkojnë si ylbere në qiellin e lirisë së tyre.
E, pa dyshim, që një pikë e tillë, nga ku nis një nga harqet e fitoreve tona historike, është data 29 Nëntor e vitit 1944. Shtatëdhjetë vite po kalojnë që nga ajo datë kryedatë e, lavdia e saj, jo vetem që nuk është zbehur, por përkundrazi, është rritur e ndritur edhe më shumë. U deshen të derdhen lumenj gjaku nga zemra e madhe e kombit tonë për ta ruajtur lirinë, në ato pak moment që e kishim. Ja që, edhe pushtimi i trojeve tona dhe mohimi i lirisë për popullin tonë liridashës e paqedashës, në harkun kohor, shtatë Prill 1939 – 29 Nëntor 1944, nga pushtuesit
fashistë italianë e, më vonë, nga nazistët gjermanë, i shkaktoi edhe shumë e shumë plagë të reja në trupin e lodhur nga luftrat e mëparshme për ekzistencën e vet.
U desh që në zjarrin e më të madhes epope dhe më të lavdishmes pjesë të historisë tonë, në atë periudhë që njihet me emrin lavdimadh si, Epopeja e lavdishme e LANÇ, të shkruajmë historinë tonë të re me gjak djemësh e vajzash, bijë e bija nga më të mirët që kishin lindur nënat shqiptare .
Është ai gjak e, ato jetë të njoma, të nderprera nga vdekja heroike, në lulen e rinisë,të vëna në themelet e Shqiperisë se rë historike që ia ndryshuan përfundimisht rrjedhen historisë tonë, një rrjedhë që mori kahun e ngjitjes në vend të ngecjes e të rrokullisjes në greminat historike, ku shpeshherë e kishim parë veten në të kaluarën e kahmotshme.
Shtatëdhjetë vite që nga lindja e lirisë së vertetë për popullin tonë, që nga ajo datë që ka hyrë në historinë tonë me plot dinjitet, krenari, madhështi e lavdi, që nga 29 Nëntori i vitit 1944.
Kjo datë historike, motër e tjetrës datë, po aq historike, e 28 Nëntorit 1912, i bëjnë nder historisë tonë kombëtare njëlloj e pandashëm nga njëra- tjetra. Në lartësinë e 70 viteve të lirisë së vertetë të Shqiperisë time, ky hark kohor shkelqen me dritën e Diellit dhe rrezaton jetë, krenari, madhështi, pavdekësi.
Liria që festojmë në këtë 70-vjetor na kujton se nuk guxojmë të prekim themelet e muret e saj, se nuk guxojmë të errësojmë e nxijmë dritën e lavdinë e saj. Shtatëdhjetë vjet e lirënëna ime Shqiperi!
Nga lartësia e shtatëdhjetë viteve, Shqiperia ime ka çfarë të na tregojë, të na mësojë , të na kritikojë e, pse jo edhe të na e tërheq edhe veshin, si nëna fëmijës. Unë e ndjej se Nëna Shqiperi do të meritonte ende më shumë nga çdo njëri prej neshë. Unë po e prek me zemer zemren e Nënës Shqiperi dhe, kjo prekje po më thotë shumë, aq shumë sa, ndjehem pa fuqi që t’ia sheroj ndonjë plagë që iu shtua mbi trup kësaj nëne, ndonëse në kushte lirie.
E ndjej se kjo nënë shpesh herë në jetën e vet u vetësakrifikua për ne, prandaj arsyeja dhe përgjegjësia jonë në çdo veprim e gjykim tonin ndaj kësaj nëne, nuk bën të luhatet, për ta vendosur Nënën, në hamendësinë hamletjane.
Në çdo hap që bëjmë e, do të bëjmë në jetë, duhet të mendojmë që ata hapa të jenë edhe hapat e Nënës. Ajo na mësoi hapat e parë të ecjes e ne, ata hapa duhet t’ia vëmë në sherbim të ecjes së saj të pandalshme. Jam krenare që jam bija jote, Shqiperia ime!
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
eli - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+argumentuese/70+vjetori+i+clirimit/3565
Vepra te ngjashme
ese: A kishte valle...
Lloji: Ese argumentuese
Nga pikëpamja jonë tingëllon çuditshëm ekzistenca e një krijese të tille. absurditet ose i...
Life isn't shit
Lloji: Ese argumentuese
It's meee again people .Jo jo jeta nuk eshte shit jam gabuar hhaha.A din qysh mundesh me bo jeten to...
vjeshta ne qytetin...
Lloji: Ese argumentuese
vjeshta ne qytetin tim
Ah, sa e prisja kete dite.Dita me shi,ere.Ajo ere ...
Për njerëzit që ...
Lloji: Ese argumentuese
Jan disas njerëz të cilët nuk jan edhe aq të zgjuar por kanë veqorit e tyre njerëzore.Megjitha...
Ese
Lloji: Ese argumentuese
Prinderit jane gjeja me e vyer per nje njeri. Sepse ato jane personat e pare qe na duan neve te mir...
Librat
Lloji: Ese argumentuese
Të ikësh larg e larg nga realiteti me të cilin përballemi,të udhëtosh në një përrallë të ...
kur të vdes një d...
Lloji: Ese argumentuese
Pas një kohe kur unë më s’do jem,
do jetë ajo ditë kur gjithçka e mbetur nga unë do jenë ...
Une dhe shoqeria nj...
Lloji: Ese argumentuese
"Qyteti eshte mbushur plot me njerez,me mjete dhe pa ide,qyteterim do te thote kjo gje:njerez plot m...
Cili jam unë
Lloji: Ese argumentuese
Cili jam unë?Jam thjesht vetvetja.Nuk mund të them se jam më e mirë se dikush tjetër,sepse jemi...
Nese ekziston mreku...
Lloji: Ese argumentuese
Uji eshte burimi i jetes ton.Ai edshte i domesdoshom per te gjith format e jetes ton.Pa te jeta esh...
gjuha shqipe thesar...
Lloji: Ese argumentuese
Besa,lufta,shpresa qenë ato të cilat na ndoqen gjer këtu.Na ndoqen ne gjdo hap qe bëbë drejt li...
ji vetevetja
Lloji: Ese argumentuese
" Mos u dëshpro! Do të vijë koha kur do të jesh i kerkuar nga ai që më së shumti të ka urrye...
Shto komentin tend per vepren e mesiperme:
Mos perdorni fjalor banal! Komentet me fjalor banal do te fshihen!
